Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2012/1687 E. 2014/396 K. 16.01.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/1687
KARAR NO : 2014/396
KARAR TARİHİ : 16.01.2014

Tebliğname No : 5 – 2010/258779

Çocuğun basit cinsel istismarı suçundan sanık T.. P..’ın bozma üzerine yapılan yargılaması sonunda; eyleminin cinsel taciz suçunu oluşturduğunun kabulü ile bu suçtan mahkûmiyetine dair Aydın 2. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 22.02.2010 gün ve 2009/843 Esas, 2010/85 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi katılan vekili ve sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mağdurenin nüfus kaydı getirtilmeden hüküm kurulmuşsa da; Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) aracılığıyla nüfus kayıt örneğinin temin edildiği ve dosya kapsamına uygun olduğunun anlaşılması ve mağdure dinlenirken yanında CMK.nın 236/3. maddesine aykırı olarak psikoloji, psikiyatri, tıp veya eğitim alanında uzman bir kişi bulundurulmamış ise de; inceleme tarihi itibarıyla mağdure 18 yaşını tamamlamış olup, telafisi mümkün olmadığından bu hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Oluşa uygun ve kabule göre, sanığın, mağdurenin girdiği apartmana peşinden girerek elinden tutup sarılarak öpmeye çalışması şeklindeki bedensel temas içeren eylemlerinin TCK.nın 103/1. maddesinde düzenlenen çocuğun basit cinsel istismarı suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek cinsel taciz suçundan yazılı şekilde hüküm kurulması,
Sanığın adli sicil kaydındaki, ilamların infaz ve kesinleşme tarihlerini gösterir onaylı örnekleri getirtilerek hakkında TCK.nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
Kanuna aykırı, katılan vekili ve sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 16.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.