Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2012/1618 E. 2014/135 K. 14.01.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/1618
KARAR NO : 2014/135
KARAR TARİHİ : 14.01.2014

Tebliğname No : 5 – 2010/215010

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve tehdit suçlarından sanıklar Y.. E.. ve N.. A..’ın yapılan yargılamaları sonunda; beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkûmiyetine, tehdit suçundan ceza verilmesine yer olmadığına dair Çankırı Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 11.03.2010 gün ve 2007/36 Esas, 2010/22 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanıklar müdafileri ve katılanlar vekili tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıkların aşamalardaki inkara yönelik tutarlı savunmaları, mağdure hakkında düzenlenen adli tıp kurumu 6. İhtisas Kurulunun 31.12.2007 ve 29.05.2009 tarihli raporları, olayın ortaya çıkış biçimi ve tüm dosya içeriğinden sanıkların olay tarihinde mağdureyi rızası dışında arabaya bindirerek nitelikli cinsel saldırı da bulunduklarına dair mağdurenin soyut beyanları dışında cezalandırılmaya yeter kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek sanıkların atılı suçlardan beraatlerine karar verilmesi yerine yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabul ve uygulamaya göre ise;
Mağdurenin beden ve ruh sağlığının bozulduğuna ilişkin Adli Tıp Kurumu 6. İhtisas Kurulunca düzenlenen 24.10.2008 tarihli raporun düzenlenmesi sırasında, inceleme konusunun uzmanı olan çocuk psikiyatrisi uzmanı bulundurulmaması nedeniyle, Adli Tıp Kanununun 7 ve 23. maddelerine uygun teşekkül etmeyen ihtisas kurulunun düzenlediği rapora dayanılarak sanık hakkında TCK.nın 103/6. maddesinin uygulanmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafii ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.