Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2012/1575 E. 2014/291 K. 15.01.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/1575
KARAR NO : 2014/291
KARAR TARİHİ : 15.01.2014

Tebliğname No : 5 – 2010/253683

Çocuğun basit cinsel istismarı ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından sanık U.. İ..’nin yapılan yargılaması sonunda; çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkûmiyetine ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan ise hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Ankara 14. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 07.07.2010 gün ve 2010/415 Esas, 2010/522 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık müdafii ve katılan vekili tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelendi;
Sanık hakkında 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararların, 5271 sayılı CMK.nın 231/12. maddesine göre itiraza tâbi olup temyizi mümkün bulunmadığından, CMK.nın 264. maddesi gözetilerek temyiz isteklerinin itiraz mahiyetinde kabulü ile mahallinde merciince değerlendirilip gerekli karar da verilebileceğinden, incelemenin sanık hakkında çocuğun basit cinsel istismarı suçundan kurulan hükümle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurenin staj yaptığı otelde, garson olarak çalışan sanığın mağdure yönünden eğitici, öğretici durumda olup olmadığı ve mağdure üzerinde hizmet ilişkisinden kaynaklanan nüfuzunun bulunup bulunmadığı hususlarının tespiti için mağdurenin öğrenim gördüğü okuldan sorularak yapılacak araştırma sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri yerine eksik araştırma ile sanık hakkında TCK.nın 103/3. maddesinin uygulanması,
Kanuna aykırı, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.