YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/13709
KARAR NO : 2013/314
KARAR TARİHİ : 22.01.2013

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından sanık …’nın yapılan yargılaması sonunda; beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkûmiyetine dair Amasya Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 31.07.2012 gün ve 2010/204 Esas, 2012/132 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurun anlatımları, doktor raporu ve tüm dosya içeriğinden, sanığın olay günü saat 20.00 sıralarında arkadaşlarının yanına gitmek için evden çıkan ve önceden tanıdığı mağduru yanına çağırdığı, mağdurun gitmek istememesi üzerine ısrar ettiği ve yanına gelen mağdura iki kez … attıktan sonra motosikletine bindirerek tenha bir parka götürdüğü, burada mağdurun pantolon ve iç çamaşırını zorla çıkardıktan sonra kendisi de alt tarafını soyunup, yüz üstü yere yatırdığı mağdurun üzerine abanarak cinsel organını onun anüsüne sürtüp, sokmaya çalıştığı sırada sanığın arkadan gelen olup olmadığını kontrol etmek için bakınması üzerine mağdurun, sanığın bu dalgınlığından yararlanarak sanığın kafasına eli ile vurup, çamaşırlarını da orada bırakmak suretiyle
kaçıp kurtulduğu anlaşılmış bulunmasına göre, sanığın işlemeyi kastettiği çocuğun nitelikli cinsel istismarı eyleminin icrai hareketlerine başladıktan sonra elinde olmayan nedenle eylemi tamamlayamadığının anlaşılması karşısında, sanığın kanıtlanan eylemi beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçuna teşebbüs niteliğinde olduğundan, TCK.nın 103/2, 103/4, 35, 103/6, 31/3. maddelerine göre cezalandırılması gerektiği gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçundan cezalandırılmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün, ceza miktarı bakımından kazanılmış hak saklı kalmak üzere 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 22.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.