YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/13374
KARAR NO : 2014/9087
KARAR TARİHİ : 03.07.2014

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sanık … için, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (2 kez), görevi yaptırmamak için direnme, 6136 sayılı Kanuna muhalefet, sanık … için, 6136 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık … hakkında 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan, sanık … hakkında 6136 sayılı Kanuna muhalefet, görevi yaptırmamak için direnme ve mağdur …’e yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan hükümlerin yapılan incelmesinde;
Mahkemece oluşa uygun şekilde sanık …’in mağdur …’e yönelik eyleminin cebir kullanmak suretiyle kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturduğu kabul edilmesine rağmen, önce 5237 sayılı TCK.nın 109/1 daha sonra 109/2. maddeleri tatbik olunmak suretiyle kademeli uygulama yapılması, ceza miktarı itibarıyla sonuca etkili olmadığından, bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiillerin eleştiri dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanıkların yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanık … hakkında mağdur …’ya yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün yapılan incelemesinde;
Mağdur …’nın, sanık …’in kendisini arayarak yardım istemesi üzerine eve gittiği, sanıkların evde yaralı olduklarını görerek polisi aradığı, sanık …’in sakinleştirmeye çalıştığı ve kendi rızası ile evde beklediği, daha sonra da eve polislerin geldiği yönündeki beyanları, olay tutanağı, polis ve tanık beyanları, sanığın savunması ve tüm dosya kapsamından, sanık …’in mağdur …’ya yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak, hukuka uygun ve yeterli delil bulunmadığı halde, sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
Mahkemece oluşa uygun şekilde, sanık …’in mağdur …’ya yönelik eyleminin cebir kullanmak suretiyle kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturduğu kabul edilmesine rağmen, önce 5237 sayılı TCK.nın 109/1 daha sonra 109/2. maddeleri tatbik olunmak suretiyle kademeli uygulama yapılması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03.07.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.