YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/12623
KARAR NO : 2013/10972
KARAR TARİHİ : 05.11.2013

Kumar oynanması için yer ve imkân sağlama suçundan sanıklar … ve …’ın yapılan yargılamaları sonunda; atılı suçtan mahkûmiyetlerine dair Salihli 2. Sulh Ceza Mahkemesinden verilen 25.05.2010 gün ve 2010/125 Esas, 2010/440 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanıklar tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık … hakkında kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın 5237 sayılı TCK.nın 53/3. maddesi uyarınca aynı Kanunun 53/1-c maddesinde düzenlenen kendi alt soyu üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık haklarından yoksunluğun koşullu salıverilmeye, diğer kişiler üzerindeki vesayet ve kayyımlık yetkileri yönüyle ise hak mahrumiyetinin cezanın infazı tamamlanıncaya kadar hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 108. maddesi gereğince mükerrirler hakkında denetim süresi belirleme ve gerektiğinde uzatma görevinin koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek mahkemeye ait olduğu gözetilerek mükerrir olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nın 58/7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesiyle yetinilmesi gerekirken infazı kısıtlar biçimde denetimlik serbestlik tedbirinin süresinin de belirlenmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususlar yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak “Sanık hakkında TCK.nın 53/c maddesi uyarınca hak yoksunluğuna hükmolunmasına ve TCK.nın 58/7. maddesi uyarınca 1 yıldan az olmamak üzere denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin bölümler hükümden çıkartılarak ilgili hüküm fıkralarındaki yerlerine “sanığın 5237 sayılı TCK.nın
53/3. maddesi uyarınca 53/1. maddesinin (c) bendinde belirtilen kendi alt soyu üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinin koşullu salıverilmesine kadar, diğer kişiler yönünden ise vesayet ve kayyımlık yetkilerinden hapis cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” “5237 saylı TCK.nın 58/7. maddesi uyarınca mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” ibareleri eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Sanık … hakkında kurulan hükme yönelik temyize gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Daha önce hapis cezasına mahkûm edilmemiş olan sanık … hakkında tayin olunan 1 ay hapis cezasının 5237 sayılı TCK.nın 50. maddesinin 3. fıkrası uyarınca bu maddenin 1. fıkrasında yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesinin zorunlu olduğunun gözetilmemesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
Sanığın 5237 sayılı TCK.nın 53/3. maddesi uyarınca aynı Kanunun 53/1-c maddesinde düzenlenen kendi alt soyu üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık haklarından yoksunluğun koşullu salıverilmeye, diğer kişiler üzerindeki vesayet ve kayyımlık yetkileri yönüyle ise hak mahrumiyetinin cezanın infazı tamamlanıncaya kadar hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 108. maddesi gereğince mükerrirler hakkında denetim süresi belirleme ve gerektiğinde uzatma görevinin koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek mahkemeye ait olduğu gözetilerek mükerrir olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nın 58/7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesiyle yetinilmesi gerekirken infazı kısıtlar biçimde denetimlik serbestlik tedbirinin süresinin de belirlenmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 05.11.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.