YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/11865
KARAR NO : 2012/8828
KARAR TARİHİ : 24.09.2012
Kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan sanık …’ın yapılan yargılaması sonunda; atılı suçtan mahkûmiyetine dair Bartın Sulh Ceza Mahkemesinden verilen 27.03.2008 gün ve 2007/968 Esas, 2008/368 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş, Dairemizin 03.07.2012 gün ve 2011/7407 Esas, 2012/7643 Karar sayılı ilamı ile de, “kişilerin huzur ve sükununu bozma suçunun bünyesinde teselsülü de barındırdığı gözetilmeden aynı Kanunun 43. maddesi uygulanarak fazla ceza tayin edildiği” gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar verilmiş, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 30.08.2012 gün ve 2008/229942 sayılı, hükmün düzeltilerek onanmasını isteyen itirazı üzerine de, 05.07.2012 gün ve 28344 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanunun 99. maddesiyle 5271 sayılı CMK.nın 308. maddesine eklenen 2. ve 3. fıkraları gereğince itiraz konusunda bir karar verilmek üzere dava evrakı Daireye gönderilmekle incelendi;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazı yerinde görüldüğünden itirazın kabulü ile, Dairemizin 03.07.2012 gün ve 2011/7407 Esas, 2012/7643 sayılı Kararındaki kişilerin huzur ve sükununu bozma suçuna ilişkin bölümün 6352 sayılı Kanunun 99. maddesiyle 5271 sayılı CMK.nın 308. maddesine eklenen 2. ve 3. fıkralar uyarınca KALDIRILMASINA, karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
5237 sayılı TCK.nın 123. maddesinde düzenlenen kişilerin huzur ve sükununu bozma suçunun temadi eden suç olduğu gözetilmeden aynı Kanunun 43. maddesinin uygulanması suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama yapmayı gerektirmediğinden, aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak
hüküm fıkrasındaki “Sanığın eylemini zincirleme suçu kapsamında gerçekleştirmiş olduğu kanaatine varılmakla TCK.nın 43. maddesi gereğince cezasından takdiren 1/4 oranında arttırım yapılarak 3 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve sanığa verilen kısa süreli hapis cezasının sanığın kişiliğine sosyal ve ekonomik durumuna göre TCK.nın 50/1-a ve 52/2. maddeleri gereğince beher günü 20,00 YTL’den paraya çevrilerek neticeten 2.240,00 ytl. adli para cezası ile cezalandırılmasına” ilişkin ibare hükümden çıkartılarak, yerine, sanığın 5237 sayılı TCK.nın 123. maddesi gereğince takdiren 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, ibaresinden sonra gelmek üzere “Sanığa verilen kısa süreli hapis cezasının sanığın kişiliğine sosyal ve ekonomik durumuna göre TCK.nın 50/1-a ve 52/2 maddeleri gereğince beher günü 20,00 TL’den paraya çevrilerek neticeten 1.800 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresi eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Dairemizce verilen 03.07.2012 gün ve 2011/7407 Esas, 2012/7643 Karar sayılı ilamındaki sanık hakkında cinsel taciz suçundan verilen onama hükmünün aynen muhafazasına, 24.09.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.