Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2012/11217 E. 2012/12748 K. 10.12.2012 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/11217
KARAR NO : 2012/12748
KARAR TARİHİ : 10.12.2012

KARAR

Nitelikli cinsel saldırı ve tehdit suçlarından sanık …’ın yapılan yargılaması sonunda; nitelikli cinsel saldırı suçundan mahkûmiyetine, diğer atılı suçtan ise beraatine dair Bafra Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 21.03.2012 gün ve 2012/3 Esas, 2012/38 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık müdafii ve katılan mağdure Asiye vekili tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan mağdure Asiye’nin baroca atanan zorunlu vekilinin dosyaya yansıyan herhangi bir yargılama giderinin bulunmaması karşısında, zorunlu vekile ödenecek ücretin sanığa yükletilmesi gerektiğine ilişkin ve katılan mağdureye yargılama sırasında atanan zorunlu vekilin hükmü temyiz etmesi, mağdurenin vasisi olan babası …’ya da kararın tebliğine karşın vasi olan baba tarafından hükümlerin temyiz edilmediği anlaşıldığından, vesayet makamından husumet izni alınması gerektiğine ilişkin tebliğnamedeki bozma isteyen düşüncelere iştirak edilmemiştir.
Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelenmesinde;
Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle tehdit suçundan verilen beraat hükmü usul ve kanuna uygun olduğundan katılan mağdure Asiye vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında nitelikli cinsel saldırı suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Samsun Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesi Sağlık Kurulunun 18.01.2011 gün ve 19483 sayılı raporunda; katılan mağdurenin ruh sağlığının bozulduğunu bildirir raporu ile Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sağlık Uygulama ve Araştırma Merkezince alınan 20.01.2011 tarihli psikiyatri raporunda, mağdurenin
../…

-2-

fiil sonucunda ruh sağlığının bozulmadığının belirtildiği anlaşılmakla, her iki rapor arasında mevcut çelişkinin giderilmesi ile bu raporda yer alan “hafif derecede mental reterdasyon…. zekâ seviyesinin yeterli olmadığı” şeklindeki yetersiz tespitler karşısında, mağdurenin zeka seviyesinin tespit edilerek, kendisine karşı işlenen eylemin ahlaki kötülüğünü idrak edip edemeyeceği, fiile karşı mukavemete muktedir olup olmadığı ve akıl hastalığı var ise, bu hastalığının ruh ve beden bakımından kendisini savunmasına mani olacak mahiyet ve derecede bulunup bulunmadığı, beyanlarına itibar edilip edilmeyeceği ve akıl hastalığının hekim olmayanlarca anlaşılıp anlaşılmayacağı hususlarında Adli Tıp ilgili ihtisas kuruluna sevkinin sağlanarak ayrıntılı rapor alınmasından sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumlarının tayini ve takdiri gerekirken, eksik soruşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması;
Kabule göre de;
Sanığın kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasına mahkûmiyetinin kanuni sonucu olarak, TCK.nın 53/1-c maddesindeki haklardan kendi alt soyu yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar, aynı haklardan kendi alt soyu dışındakiler bakımından ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerekirken, kendi alt soyu dışındakileri ayrı tutmaksızın 53/1-c maddesindeki haklardan koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafii ve katılan mağdure Asiye vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10.12.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.