Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2012/10888 E. 2014/9174 K. 03.07.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/10888
KARAR NO : 2014/9174
KARAR TARİHİ : 03.07.2014

Tebliğname No : 5 – 2011/128041
MAHKEMESİ : Bigadiç Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 02.12.2010
NUMARASI : 2008/190 Esas, 2010/332 Karar
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Sanık Ramazan hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan 5271 sayılı CMK.nın 231. maddesi uyarınca verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar itirazı kabil kararlardan olup, temyiz yeteneği bulunmadığı anlaşıldığından, O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz istemi CMK.nın 264. maddesi hükmüne göre itiraz niteliğinde kabul edilip gerekli karar merciince mahallinde verilmek üzere 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek1412 sayılı CMUK.nın 318. maddesi uyarınca reddiyle, incelemenin sanıklar Mehmet ve Yusuf hakkında kurulan hükümler ile sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanıkların mağdureyi babasının şikâyeti üzerine başlatılan soruşturmadan bir gün sonra ailesine teslim ettikleri anlaşıldığından, haklarında 5237 sayılı TCK.nın 110. madde hükümlerinin uygulanmasını isteyen tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdure anlatımları, sanık beyanları ve tüm dosya kapsamına göre, sanık Mehmet’in mağdureye yaptığı evlenme teklifinin mağdure tarafından olumsuz karşılanması üzerine diğer sanıklarla birlikte mağdureyi kaçırdığı ve mağdureye cinsel ilişki teklifinde bulunduğu anlaşıldığı halde, sanıkların cezalarının TCK.nın 109/5. maddesi ile artırılmaması suretiyle eksik cezaya hükmolunması,
Kanuna aykırı, O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03.07.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.