YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/10242
KARAR NO : 2014/6886
KARAR TARİHİ : 26.05.2014
Tebliğname No : 8 – 2011/178929
MAHKEMESİ : Turgutlu 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 01.07.2010
NUMARASI : 2009/161 Esas, 2010/736 Karar
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve tehdit
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Yokluğunda verilen karar sanığa 31.12.2010 tarihinde tebliğ edilmiş ise de, bu tebligatın sanığın en son beyanının alındığı 22.02.2010 tarihli celsede vermiş olduğu adresten başka bir adrese yapılmış olması nedeniyle usulsüz olduğu anlaşılmakla, sanığın 21.03.2011 havale tarihli temyiz dilekçesinin süresinde olduğu kabul edilerek gereği düşünüldü:
Mağdurenin aşamalarda, sanıkla 24.12.2007 tarihinde kendi isteği ile kaçtığı, bir süre sonra anlaşmazlık nedeniyle babasının evine geri döndüğü, sonraki bir tarihte bakkala gittiği sırada sanığın yanına gelerek konuşmak istediğini söylediği, sanığın ısrarı üzerine birlikte sanığın evine gittikleri, daha sonra ailesinin polisler ile birlikte bu eve geldikleri, sanığın kendisine “Eğer kendi rızam ile geldim demezsen olacakları görürsün” şeklindeki tehditleri nedeniyle ailesine rızası ile sanığın yanında bulunduğunu söylediği, bir süre sanıkla iyi geçindikleri daha sonra kendisinin yakınları ile sanığın yakınlarının kavga etmesi üzerine ailesinin evine geri döndüğü şeklindeki beyanları ve tüm dosya kapsamına göre; mağdurenin, sanık tarafından zorla alıkonulduğuna dair hayatın olağan akışına uygun düşmeyen anlatımları dışında sanığın mahkûmiyetine yetecek başka bir delil bulunmadığı gözetilmeden, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraati yerine mahkûmiyetine karar verilmesi,
Mağdurenin 25.02.2009 tarihli soruşturma beyanında, ailesinin yanına döndükten sonra sanığın H.. isimli bir arkadaşı ile yolda karşılaştıklarını, H..’ın kendisine “Dışarı çıkarsan M… seni öldürecekmiş” dediğini beyan etmesi karşısında, bu tanık araştırılıp, beyanı alındıktan sonra tüm deliller birlikte değerlendirilerek sanığın tehdit suçuna ilişkin hukuki durumunun belirlenmesi yerine eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Sanık hakkında tehdit suçundan hüküm kurulurken uygulanan kanun maddesinin TCK.nın 106/1. maddesi yerine, 116/1. maddesi olarak yanlış gösterilmesi,
Sanık hakkında işlediği kabul olunan kasıtlı suçlardan mahkûmiyetinin kanuni sonucu olarak TCK.nın 53. maddesindeki güvenlik tedbirlerine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.