YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/10161
KARAR NO : 2014/7611
KARAR TARİHİ : 05.06.2014
Tebliğname No : 5 – 2011/223229
MAHKEMESİ : İzmir 4. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 22.04.2010
NUMARASI : 2008/281 Esas, 2010/428 Karar
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
Mahkemece, sanığın yokluğunda verilen 22.04.2010 tarihli hükmün, sanığın geçici olarak kaldığını beyan ettiği adrese tebligat çıkarıldığı, adreste tanınmaması nedeniyle kararın sanığa tebliğ edilememesi üzerine aynı adrese Tebligat Kanunun 35. maddesine göre tebliğ edilmesi sebebiyle, hükmün sanığa usulüne uygun tebliğ edilmediği anlaşılmakla, sanığın hükmü öğrenmesi üzerine sanık müdafiin yapmış olduğu temyizin istemin süresi içinde yapıldığı kabul edildikten sonra gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurenin, olay tarihinde yolda yürüdüğü sırada yanında bir taksi durduğu ve daha önce tanımadığı sanığın zor kullanarak kendisini taksiye bindirdiğini ve bilmediği bir apartmana götürerek ikinci kata bulunan eve zorla soktuğunu, kendisiyle zorla ilişkiye girmek istediği, direnmesi üzerine sanığın kendisini darp ettiğini, bağırması üzerine eve polislerin geldiğini, sanığın ağzını kapatarak “Ses çıkarma sana para veririm” dediğini ve polislerin evden ses gelmeyince gitmesinden sonra sanığın kendisine “Ben seni eve göndereyim” diyerek taksi çağırdığını, ancak sanığın kendisini taksiye bineceği sırada olay yerinden kaçtığını beyan ettiği halde, sanığın mağdureyi daha önceden tanıdığını ve bir süre ilişkilerinin olduğunu mağdureye para yardımında bulunduğunu, olay tarihinde de mağdurenin eşine vermek için kendisinden 2.000 TL para istediğini, parayı veremeyeceğini söyleyince aralarında tartışma çıktığı yönündeki beyanı ve bu beyanını doğrulayan mağdureye tanık Ferhat adına para gönderildiğine ilişkin dekontu dosyaya ibraz etmesi, tanık Ferhat’ın parayı sanığın gönderdiğine ilişkin beyanları karşısında; mağdurenin, sanığın kendisini cebir kullanarak evine götürdüğüne ve zorla tuttuğuna ilişkin beyanlarına itibar edilemeyeceği, sanığın mağdure ile tartıştıklarına ilişkin ikrarı ve dosyada bulunan doktor raporu karşısında, sanığın mağdureyi hürriyetinden yoksun kıldığına ilişkin mağdurenin çelişkili beyanları dışında delil bulunmadığı gözetilerek, dosya kapsamından sabit olan sanığın kasten yaralama suçundan mahkûmiyeti yerine, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkûmiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 05.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.