Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2012/101 E. 2012/3627 K. 28.03.2012 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/101
KARAR NO : 2012/3627
KARAR TARİHİ : 28.03.2012

Beden ve ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçlarından sanık …’ün yapılan yargılaması sonunda; atılı suçlardan mahkûmiyetine dair … 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 02.06.2011 gün ve 2009/169 Esas, 2011/96 Karar sayılı re’sen de temyize tâbi hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık müdafii ve O Yer Cumhuriyet Savcısı tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın mağdure …’e karşı eylemi yönünden kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Delillerle iddia, savunma ve duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle re’sen de temyize tâbi hükmün ONANMASINA,
Sanığın mağdure …’a karşı eylemi yönünden kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın ilk eylemini 2003 yılında gerçekleştirdiği, daha sonra 2007 yılının Şubat ayındaki ikinci eyleminden sonra bunu 2009 yılına kadar sürdürdüğü mağdurenin beyanlarında belirtildiği ve mahkemece de bu şekilde kabul edildiği halde, kesintiye uğrayan ve ayrı bir suç işleme kararı ile gerçekleştirildiği anlaşılan 2003 yılındaki ırza geçme eyleminin bağımsız bir suç oluşturduğu, buna göre lehe-aleyhe kanun değerlendirilmesi yapılarak lehe kanunun tatkikiyle ayrıca ceza tayini gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, re’sen de temyize tâbi hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.03.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.