YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2011/9539
KARAR NO : 2012/8695
KARAR TARİHİ : 20.09.2012

Cinsel taciz ve kasten basit yaralama suçlarından sanık …’nın yapılan yargılaması sonunda; atılı suçlardan mahkûmiyetine dair Düziçi Sulh Ceza Mahkemesinden verilen 11.12.2007 gün ve 2006/253 Esas, 2007/426 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık müdafii ve Üst Cumhuriyet Savcısı tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın aynı suçu işleme kararının icrası kapsamında mağdure …’ya yönelik değişik zamanlarda birden fazla cinsel taciz içerikli söz ve davranışlarda bulunması suretiyle eylemini zincirleme şekilde işlediği halde, verilen cezasından TCK.nın 43/1. maddesi gereğince arttırım yapılmaması aleyhe temyiz olmadığından, 01.06.2006 – 27.07.2006 tarihleri arasında tutuklulukta kaldığı anlaşılan sürenin mahkûm olduğu cezadan TCK.nın 63. maddesine göre indirilmesine karar verilmemesi, bu hususun infazda nazara alınması mümkün bulunduğundan, ayrıca sanık …’in, Bircan’a yönelik yaralama suçunu silahtan sayılan adli emanetteki bıçakla işlemesi nedeniyle verilecek cezasından arttırım yapılırken, TCK.nın 86/3-e maddesi yerine yazılı şekilde TCK.nın 86/3-a maddesiyle yapılması mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edildiğinden bu hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın tekerrüre esas alınan ilam ile adli sicil kaydında bulunan diğer ilamlara konu suçların 18 yaşını doldurmamış olduğu döneme ilişkin olması karşısında, sabıkaya konu ilamların tekerrüre esas teşkil etmeyeceği gözetilmeden TCK.nın 58/5. maddesine aykırı olarak, sanık hakkında mükerrirlere özgü güvenlik tedbirine hükmedilmesi, ayrıca birbirinden bağımsız olarak suç işleyen her bir sanığın sebep olduğu yargılama gideriyle sorumlu tutulması gerekirken, yargılama giderlerinin tüm sanıklardan müteselsilen tahsiline karar verilmesi
kanuna aykırı olduğundan hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin hükümlerden çıkartılmasına ve yargılama giderleriyle ilgili bölümdeki “müteselsilen” ibaresinin çıkartılarak yerine “her birinin sebep olduğu yargılama giderlerinin kendilerinden tahsiline” ibaresinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.09.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.