Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2011/8051 E. 2013/2679 K. 14.03.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2011/8051
KARAR NO : 2013/2679
KARAR TARİHİ : 14.03.2013

Müstehcen içerikli CD satmak suçundan sanıklar … ve …’un yapılan yargılamaları sonunda; atılı suçtan mahkûmiyetlerine dair Pendik 1. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 12.07.2007 gün ve 2007/187 Esas, 2007/526 Karar sayılı hükümler ile sanık …’ın temyiz talebinin reddine dair Mahkemece verilen 30.07.2011 gün ve aynı sayılı Ek Kararın Yargıtayca incelenmesi sanıklar tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelendi;
Mahkemece verilen 12.07.2007 gün ve 2007/187 Esas, 2007/526 Karar sayılı hükmün son fıkrasında Anayasa’nın 40/2 ve CMK.nın 34/2, 231/2 ve 232/6. maddelerine aykırı olarak başvurulabilecek kanun yolunda başvurulacak mercii açıkça gösterilmediğinden, aynı Kanunun 40 ve devamı maddelerine göre temyiz süresinin geçirilmesinde sanık …’ın kusurunun bulunmadığı nazara alınarak istemin süresi içinde yapıldığı kabul edilerek mahkemenin sanık …’ın temyiz isteminin reddine 30.07.2011 günlü Ek Kararının kaldırılarak her iki sanık yönünden işin esasına ilişkin yapılan incelemede gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Hükümlerden sonra 08.02.2008 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve TCK.nın 7/2. maddesi uyarınca sanıklar yararına olan 5728 sayılı Kanunun 562. maddesinin 1. fıkrası ile değişik CMK.nın 231/5. maddesinde öngörülen sınırın 2 yıla çıkarılması ve anılan Kanunun 2. fıkrası ile de 231/14. maddesindeki soruşturulması ve kovuşturulması şikâyete bağlı suç olma koşulunun kaldırılması karşısında, mahkemece hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağının karar yerinde tartışılması lüzumu,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükümleri 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14.03.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.