YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2011/6093
KARAR NO : 2012/2061
KARAR TARİHİ : 23.02.2012

KARAR

Fuhuş suçundan sanık … ’ın bozma üzerine yapılan yargılaması sonunda; atılı suçtan mahkûmiyetine dair Gölcük 1. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 12.03.2008 gün ve 2007/148 Esas, 2008/193 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, kendisi ve arkadaşı … için cinsel ilişkiye girmek amacıyla tanık …’dan temin ettiği fuhuş yapan mağdurelerle buluşup bir müddet yürüdükten sonra önceden tanıdığı ve sabıkalı olması nedeniyle kendisinden çekindiği … isimli şahsın karşılarına çıkması nedeniyle o şahıstan korkarak mağdureleri bırakıp kaçmaktan ibaret eyleminin 5237 sayılı TCK.nın 227/2. maddesinde düzenlenen fuhuş suçunun maddi ve manevi unsurlarını ne şekilde oluşturduğu karar yerinde yeterince tartışılıp açıklanmadan yazılı şekilde sanığın mahkûmiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
Ayrıntıları, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun, Dairemizce de benimsenen 03.02.2009 tarih ve 2008/250 Esas, 2009/13 sayılı Kararında açıklandığı üzere hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinde dikkate alınacak zararın, maddi zarar olduğunun, manevi zararı kapsamadığının belirtilmesi karşısında, olayda suç mağdurunun karşılanmayan maddi zararının nelerden ibaret olduğu kararda denetime olanak verecek biçimde gösterilmeden, ”mağdurların maddi ve manevi zararlarının giderilmemesi” nedeniyle 5271 sayılı CMK.nın 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Suçun oluşumuna ve niteliğine etkisi bakımından, gerekçeli kararda kim olduğu da gösterilmeyen mağdurenin nüfus kaydı temin edilmeden karar verilmesi,
Sanık hakkında belirlenen gün para cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulama maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK.nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,

-2-
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23.02.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.