Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2011/5225 E. 2012/8559 K. 18.09.2012 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2011/5225
KARAR NO : 2012/8559
KARAR TARİHİ : 18.09.2012

Basit cinsel saldırı ve tehdit suçlarından sanık …’un yapılan yargılaması sonunda; basit cinsel saldırı suçundan beraatine, tehdit suçundan mahkûmiyetine dair Nazilli 1. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 01.11.2007 gün ve 2007/156 Esas, 2007/458 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık müdafii ve katılan … vekili tarafından istenilmiş olduğundan, dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Evli olan katılan …’nin kendi … ve namusunu ilgilendiren bir konuda, sanığa iftira atmasını gerektirir, sanık ile arasında eskiye dayalı herhangi bir husumetin ve nedenin bulunmamasına ve katılanın aşamalardaki tutarlı ve samimi görülen anlatımlarına, katılan …’nin beyanları ve dosya içeriğine göre; sanığın, mağdurenin göğsüne dokunup, sarılma biçimindeki eyleminin TCK.nın 102/1. maddesinde öngörülen basit cinsel saldırı suçunu oluşturduğu gözetilmeden mahkûmiyeti yerine, delil yetersizliği gerekçesiyle beraatine karar verilmesi,
Tehdit suçundan yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Hükümden sonra 08.02.2008 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve TCK.nın 7/2. maddesi uyarınca sanık yararına olan 5728 sayılı Kanunun 562. maddesinin 1. fıkrası ile değişik CMK.nın 231/5. maddesinde hapis cezası için öngörülen sınırın 2 yıla çıkarılması ve anılan maddenin 2. fıkrası ile de 231/14. maddesindeki soruşturulması ve kovuşturulması şikâyete bağlı suç olma koşulunun kaldırılması karşısında, mahkemece 6008 sayılı Kanunun 7. maddesi de gözetilerek, hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağının karar yerinde tartışılması lüzumu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ve katılan … vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18.09.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.