YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2011/5187
KARAR NO : 2012/3048
KARAR TARİHİ : 15.03.2012
14. Ceza Dairesi
Çocuğun basit cinsel istismarı ve cinsel amaçla kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından sanık …’ın yapılan yargılaması sonunda; atılı suçlardan beraatine dair Malatya 3. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 02.08.2007 gün ve 2007/385 Esas, 2007/371 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi mağdure vekili tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Şikâyetçi olan mağdure vekiline CMK.nın 238/2. maddesi uyarınca davaya katılmak isteyip istemediği sorulmamış ise de; CMK.nın 260/1. maddesine göre katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunanlar için kanun yolunun açık olduğu, zorunlu vekilin sanığın cezalandırılmasını isteyip mahkemece verilen hükmü temyiz ederek açıkça katılma iradesini ortaya koyduğu, mağdurenin yasal temsilcisi müşteki …’ın 02.08.2007 tarihli celsede katılma talebinde bulunmamasına karşın şikâyetçi olduğunu açıkça belirttiği ve müştekinin davaya katılma talebinde bulunmamasının mağdurenin ve mağdureye atanan zorunlu vekilin davaya katılmalarına engel teşkil etmediği, Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.10.2010 gün ve 2010/9-149 Esas, 2010/205 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere mağdurenin katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar gördüğü konusunda araştırma yapmayı gerektirecek bir tereddüt bulunmadığı görülmekle, mağdure vekilinin tebliğnamedeki temyize yetkisi bulunmadığı yönündeki görüşe iştirak edilmeyerek, CMK.nın 237/2. maddesi uyarınca suçtan zarar gören mağdure …’ın davaya katılmasına ve zorunlu vekil Av. …’ın katılan vekili olarak kabul edilmesine karar verilmekle, katılan mağdure vekilinin temyizi üzerine yapılan incelemede;
Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükümleri usul ve kanuna uygun olduğundan, yerinde görülmeyen katılan mağdure vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 15.03.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.