YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2011/4644
KARAR NO : 2012/9325
KARAR TARİHİ : 02.10.2012
Çocuğun basit cinsel istismarı suçundan sanıklar …, …, … ve …’ın yapılan yargılamaları sonunda; atılı suçtan mahkûmiyetlerine dair Tokat 1. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 22.06.2007 gün ve 2006/222 Esas, 2007/269 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanıklar müdafileri tarafından istenilmiş olduğundan, dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelendi;
Sanık … …müdafiin yüzüne karşı 22.06.2007 günü verilen hükmü kanuni süre geçtikten sonra 03.07.2007 tarihinde temyiz ettiği, mahkemece sanık müdafiin bu temyizinin 04.07.2007 gün ve 2006/222 Esas, 2007/269 Karar sayılı ek karar ile reddedildiği ve bu karar sanık müdafiine tebliğ edildiği halde temyiz edilmediği anlaşıldığından, incelemenin sanıklar …, … ve …müdafilerinin temyiz istemleriyle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanıklar … ve …hakkında kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Mağdurenin aşamalardaki tutarlı anlatımları, sanık … …’ın bu anlatımları doğrular nitelikteki soruşturma evresindeki beyanları ile tüm dosya kapsamından, sanık …’in farklı tarihlerde mağdure ile birçok kez buluşarak cinsel istismarda bulunmak suretiyle eylemini teselsül ettirdiği anlaşıldığı halde cezasının TCK.nın 43. maddesi ile artırılmaması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanıklar müdafilerinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
5237 sayılı TCK.nın 53/3. maddesine göre 53/1-c maddesinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili hak yoksunluğunun koşullu salıvermeden sonra uygulanamayacağı gözetilmeden, sanıkların bu hakları ve yetkileri kullanmaktan yoksunluklarının da hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden duruşma yapılmaksızın CMUK.nın 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, sanıklarla ilgili hüküm fıkralarında yer alan 5237 sayılı TCK.nın 53/1. maddesi gereğince hükmedilen hak yoksunluğuna ilişkin bölümler hükümlerden çıkarılarak bunların yerine “sanığın 5237 sayılı TCK.nın 53/3. maddesine göre 53/1-c maddesinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili haklarından koşullu salıverilme tarihine, 53/1. maddesinde yazılı diğer haklardan 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” denilmek suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Sanık … hakkında kurulan hükmün incelenmesine gelince;
Mağdure …’in aşamalarda sanık …’un kendisine yönelik cinsel istismarda bulunduğuna dair hiçbir beyanının olmaması, sanık …’in soruşturma aşamasında alınan ifadelerinde mağdureyi bazen diğer sanıklar …ve …’in yanına gönderdiğini söyleyerek sanık …’a yönelik herhangi bir isnatta bulunmaması, sanık …’in mağdurenin kucağına yatmış vaziyette, sanık …’un ise arka koltukta otururken görüldüğüne dair 13.04.2006 tarihli tutanak içeriği, mağdurenin Cumhuriyet Savcılığında alınan 14.04.2006 tarihli ifadesindeki sanıklar … ve …’la birlikte görüldüğü araca kendisinin bindiği, …’un araçta kendisine yönelik herhangi bir eylemde bulunmadığı ve bu sanıktan şikâyetçi olmadığı şeklindeki anlatımı, sanığın inkara yönelik savunmaları ve tüm dosya kapsamına göre, sanığın mağdureye yönelik cinsel istismar niteliğinde herhangi bir eylemde bulunduğuna dair kesin ve inandırıcı hiçbir delil bulunmadığı halde, sanık …’un üzerine atılı suçtan beraati yerine yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02.10.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.