YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2011/3921
KARAR NO : 2012/8053
KARAR TARİHİ : 11.07.2012
Çocuğun basit cinsel istismarı suçundan sanık …’ın yapılan yargılaması sonunda; atılı suçtan mahkûmiyetine dair Çorum 1. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 30.01.2007 gün ve 2006/419 Esas, 2007/21 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Suçun niteliğine etkisi bakımından mağdurenin nüfus kaydı getirtilmeden hüküm kurulmuşsa da; Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) aracılığıyla nüfus kaydı örneği temin edildiğinden bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 05.05.2009 gün ve 2009/2-2 Esas, 2009/115 sayılı Kararında vurgulandığı gibi sanığın adli sicil kaydına konu olan Çorum 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 10.10.2006 gün ve 2006/471 Esas, 2006/945 Karar sayılı ilamı ile tayin olunan adli para cezasının miktarı itibarıyla 1412 sayılı CMUK.nın 305/2. maddesi gereğince kesin olduğu ve aynı Kanunun 305/son maddesi gereğince tekerrüre esas olmayacağı ve yine bahsedilen mahkeme kararının cinsel istismar suçunun işlendiği 27.04.2006 tarihinde henüz kesinleşmemiş olması nedeniyle tekerüre esas tutulmayacağı gözetilmeden, sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi,
5237 sayılı TCK.nın 53/1-c maddesindeki hak yoksunluğunun “kendi alt soyu üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile koşullu salıverilmesine kadar aynı bentteki kendi alt soyu dışındakiler üzerindeki haklardan ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar” sürmesine karar verilmesi gerektiği hususunun gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerle 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu cihetin yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiyle düzeltilmesi mümkün olduğundan hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK.nın 58 ve 53/1-c madde ve bendinin uygulanmasına ilişkin cümlelerin hükümden çıkartılmasına, 5237 sayılı TCK.nın 53/1-c maddesinin uygulanmasına ilişkin cümlenin yerine “5237 sayılı TCK.nın 53/3. maddesi gereğince 53/1-c bendinde sayılan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilme tarihine kadar, aynı bentteki kendi alt soyu dışındakiler üzerindeki haklardan ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresi eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.07.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.