YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2011/3893
KARAR NO : 2012/6631
KARAR TARİHİ : 11.06.2012

Reşit olmayan mağdureyi rızası ile kaçırıp alıkoyma ve ırza geçme suçlarından sanık … ile bu suçlara iştirak etmekten sanıklar …, … ve ırza geçme suçuna iştirak etmekten sanık …’in yapılan yargılamaları sonunda; atılı suçlardan mahkûmiyetlerine dair … Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 14.03.2008 gün ve 2001/52 Esas, 2008/57 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanıklar müdafileri tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklar hakkında ırza geçme suçundan kurulan mahkûmiyet hükümlerinin temyiz incelemesinde;
Sanık … hakkında ırza geçme suçundan hükmolunan cezanın miktarına göre 765 sayılı TCK.nın 31 ve 33. maddelerinin, sanıklar… ve … hakkında hükmolunan cezaların miktarına göre ise 765 sayılı TCK.nın 31. maddesinin uygulanmamasındaki kanuna aykırılığın “hükümlülüğün kanunî sonucu olarak infazda nazara alınmak suretiyle giderilmesi mümkün görüldüğünden” bozma sebebi yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, yerinde görülmeyen sanıklar müdafilerinin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanıklar …ve … hakkında reşit olmayan mağdureyi rızası ile kaçırıp alıkoyma suçundan kurulan mahkûmiyet hükümlerinin temyizine gelince;
Oluşa ve dosya içeriğine uygun kabule göre, sanıkların eylemlerinin 765 sayılı TCK.nın 430/2. maddelerine öngörülen cezalarının üst sınırı itibarıyla aynı Kanunun 102/4 ve 104/2. maddelerinde belirtilen 7 yıl 6 aylık asli ve ilave zamanaşımına tâbi olduğu, suç tarihi olan 12.01.2000’den inceleme gününe kadar bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından, 5237 sayılı TCK.nın 7/2. maddesi ile
5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilmek suretiyle hükümlerin CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK.nın 223/8. maddeleri uyarınca davaların zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 11.06.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.