Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2011/3245 E. 2012/1936 K. 21.02.2012 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2011/3245
KARAR NO : 2012/1936
KARAR TARİHİ : 21.02.2012

Fuhuş suçundan sanık …’in yapılan yargılaması sonunda; atılı suçtan mahkûmiyetine dair Ereğli (Konya) 1. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 13.03.2007 gün ve 2006/225 Esas, 2007/71 Karar sayılı hükme yönelik sanığın vaki temyiz isteminin reddine ilişkin aynı Mahkemece verilen 02.01.2008 gün ve aynı sayılı Ek Kararın süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelendi;
Dairemizcede benimsenen Ceza Genel Kurulunun 07.11.2006 gün ve 2006/213-229 sayılı kararında ayrıntısı açıklandığı üzere; CMK.nın 34/2, 231/2. ve 232/6. maddeleri gereğince kararda başvurulacak kanun yolu, süresi, mercii ve başvuru şeklinin açıkça gösterilmesi gerektiği, aksi halde aynı Kanunun 40. maddesi uyarınca eski hale getirme nedenlerinin oluşacağı, 13.03.2007 günlü kararda ise başvuru süresi, mercii ve şekilleri gösterilmeyerek anılan hükümlere aykırı davranıldığı, bu itibarla sanığın 02.01.2008 günlü temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek Mahkemenin 02.01.2008 gün ve 2006/225 Esas, 2007/71 Karar sayılı Ek Kararının kaldırılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
5237 sayılı TCK.nın 53/1. maddesinde a,b,d,e bentlerinde belirtilen hak yoksunluklarının mahkûm olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, (c) bendindeki kendi alt soyu üzerindeki hak yoksunluğunun koşullu salıverilmeye kadar kullanılamayacağının kararda gösterilmemesi,
Yeni Türk Lirası olarak belirlenen adli para cezasının, 5083 sayılı Kanunun 1 ve 2, 5252 sayılı Kanunun 5/1, Bakanlar Kurulunun hükümden sonra 01.01.2009 tarihinde yürürlüğe giren 04.04.2007 gün ve 2007/11963 sayılı kararının 1. maddesi uyarınca Türk Lirası olarak belirlenmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş olduğundan, hükmün CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca, hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53/2. maddesinde belirtilen süre ile uygulanmasına ilişkin kısmın çıkartılarak, yerine ”sanığın 5237 sayılı Kanunun 53/1-a-b-d ve (e) bentlerinde öngörülen haklarla, (c) bendindeki kendi altsoyu dışındakiler üzerindeki haklardan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, (c) bendinde düzenlenen kendi alt soyu üzerindeki haklardan ise koşullu salıvermeye kadar yoksun bırakılmasına” denilmek suretiyle ve hükümde yer alan “YTL” ibarelerinin “TL” olarak değiştirilmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.02.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.