YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2011/2891
KARAR NO : 2012/3590
KARAR TARİHİ : 28.03.2012
Çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından sanık … ile suçu bildirmeme suçundan sanık …’ün yapılan yargılamaları sonunda; üzerlerine atılı suçlardan mahkûmiyetlerine dair … Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 18.10.2006 gün ve 2006/132 Esas, 2006/225 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanıklar müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
CMK.nın 234/2. maddesi uyarınca yaşı küçük mağdureye zorunlu vekil tayin edilmemesi, inceleme tarihinde mağdurenin 18 yaşını ikmal etmesi nazara alındığında telafisi mümkün bulunmadığından, bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanık … hakkında suçu bildirmeme suçundan kurulan hükmün yapılan incelenmesinde;
21.07.2004 günlü Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 3/B maddesi ile değişik CMUK.nın 305/1. maddesi uyarınca 2.000 TL’ye kadar olan mahkûmiyete dair kararlar kesin nitelikte olduğu, buna göre sanığa 5237 sayılı TCK.nın 278/1-3, 62 ve 50. maddelerine göre suçu bildirmeme suçundan tayin olunan 740 TL’den ibaret cezanın tür ve miktarına ve hüküm tarihine göre kesin nitelikte olup temyizi mümkün bulunmadığından, sanık müdafiin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık … hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Sanık hakkında mahkûmiyetin sonucu olarak 5237 sayılı TCK.nın 53/3. maddesine göre 53/1-c maddesinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili hak yoksunluğunun koşullu salıvermeden
sonra uygulanamayacağı gözetilmeden, hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilmek suretiyle hükmün CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu cihetlerin yeniden yargılama yapılmaksızın düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanarak, hükümde yer alan 5237 sayılı TCK.nın 53/1. maddesi gereğince hükmedilen hak yoksunluğu ile ilgi bölümün çıkarılarak bunun yerine “sanığın 5237 sayılı TCK.nın 53/3. maddesine göre 53/1-c maddesinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile haklarından koşullu salıverilme tarihine, 53/1. maddesinde yazılı diğer haklardan 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.03.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.