YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2011/2735
KARAR NO : 2012/7514
KARAR TARİHİ : 02.07.2012
Irza geçme ve reşit olmayan kimseyi zorla kaçırıp alıkoyma suçlarından sanık …’nın yapılan yargılaması sonunda; ırza geçme ve reşit olmayan kimseyi rızasıyla kaçırıp alıkoyma suçlarından mahkûmiyetine dair Bakırköy 8. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 08.06.2006 gün ve 2002/147 Esas, 2006/189 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında reşit olmayan kimseyi rızasıyla kaçırıp alıkoyma suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün incelenmesinde;
Oluşa uygun şekilde sanığın işlediği kabul olunan reşit olmayan kimseyi rızasıyla kaçırıp alıkoyma suçunun düzenlendiği 765 sayılı TCK.nın 430/2. maddesinde öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla aynı Kanunun 102/4. maddesine göre, 5 yıllık asli zamanaşımına tâbi olduğu, mahkûmiyet kararının verildiği 08.06.2006 tarihinden inceleme tarihine kadar bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından, 5237 sayılı TCK.nın 7/2. maddesi ile 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilmek suretiyle hükmün CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK.nın 223/8. maddeleri uyarınca bu suçtan açılan davanın zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
Sanık hakkında ırza geçme suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7. maddesinde “zaman bakımından uygulama”, 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddesinde ise, “lehe olan hükümlerin uygulanmasında usul” kurallarının düzenlenmesi, ayrıca 5252 sayılı Kanunun 12. maddesi ile 765 sayılı Türk Ceza Kanununun yürürlükten kaldırılması, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve bu kanunların hükümlerden sonra 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe girmiş bulunması karşısında; 5237 sayılı Kanunun 7 ve 5252 sayılı Kanunun 9. maddeleri uyarınca, olaya tatbik imkanı bulunan kanunların leh ve aleyhteki bütün hükümleri ayrı ayrı ele alınarak sonuçları karşılaştırılıp, lehe olanın belirlenmesi, her iki kanunla ilgili değerlendirme sonuçlarının denetime olanak verecek biçimde kararda gösterilmesi gerekirken açıklanan şekilde karşılaştırma yapılarak hangi kanunun sanık lehine olduğu belirlenmeden 765 sayılı TCK.nın hükümleri uyarınca mahkûmiyet hükmü kurulması,
Kabule göre de;
01.10.1981 doğumlu olup suç tarihinde onsekiz yaşını bitirmeyen sanık hakkında 765 sayılı TCK.nın 55/3. maddesinin uygulanmaması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02.07.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.