YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2011/2448
KARAR NO : 2012/2895
KARAR TARİHİ : 12.03.2012
Irza geçme ve zorla kaçırıp alıkoyma suçundan sanık …’nin yapılan yargılanması sonunda; çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinde yoksun kılma suçlarından mahkûmiyetine dair İzmir 1. Çocuk Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 02.07.2007 gün ve 2005/1569 Esas, 2007/462 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Gerekçeli kararda sanığın yaşı nedeni ile yapılan indirim maddesinde 31/2 yerine 31/3 yazılması, mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, yerinde görülmeyen sanık müdafiin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün temyizine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın suç tarihindeki yaşı ve hükmedilen ceza miktarı göz önünde bulundurulduğunda 15.07.2005 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanununun 23. maddesinin 5560 sayılı Kanunun 40. maddesi ve 5728 sayılı Kanunun 562. maddesi ile yapılan değişikliklerden önceki haline göre suç tarihi itibarıyla lehe kanun hükmü dikkate alınarak 3 yıla kadar hapis cezaları hakkında Çocuk Koruma Kanununun 23. maddesinin uygulama imkanının bulunması nedeni ile bu maddenin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerekirken, ceza miktarı itibarıyla uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12.03.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.