Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2011/2338 E. 2012/276 K. 13.01.2012 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2011/2338
KARAR NO : 2012/276
KARAR TARİHİ : 13.01.2012

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından sanıklar … ve …’ün yapılan yargılamaları sonunda; sanıkların atılı suçlardan ayrı ayrı mahkûmiyetlerine dair Durağan Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 10.05.2006 gün ve 2005/99 Esas, 2006/58 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanıklar müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklar hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Güvenlik tedbiri olup, mahkûmiyetin yasal sonucu olması ve kazanılmış hakka konu olmaması nedeniyle infaz aşamasında bu hususta her zaman bir karar alınması mümkün bulunduğundan, sanıklar hakkında TCK.nın 53/1. maddesinin uygulanmaması bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, yerinde görülmeyen sanıklar müdafiin temyiz itirazlarının reddiyle tüm sanıklar hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan usul ve kanuna uygun olan hükümlerinin ONANMASINA,
Sanık … hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Güvenlik tedbiri olup, mahkûmiyetin yasal sonucu olması ve kazanılmış hakka konu olmaması nedeniyle infaz aşamasında bu hususta her zaman bir karar alınması mümkün bulunduğundan, sanık … hakkında TCK.nın 53/1. maddesinin uygulanmaması bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
5237 sayılı TCK.nın 51/7. maddesi gereğince sanık hakkında erteli cezanın aynen infazına dair kararın, ertelenen cezaya ilişkin dosya üzerinden mahkemece verilmesi gerektiği gözetilerek erteli cezanın verildiği mahkemeye ihbarda bulunulması yerine, aynen infaz kararı verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK.nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan “sanığa mahkememizin 26.09.2001 tarih ve 1999/122-2001/117 sayılı kararı ile verilen erteli 1 yıl 8 ay hapis cezasının TCK.nın 51/7. maddesi gereğince tamamen infaz kurumunda çektirilmesine” bölümü çıkartılıp, yerine “sanığın sabıkasında görünen Durağan Asliye Ceza Mahkemesinin 1999/122 Esas, 2001/117 Karar sayılı ilamında belirtilen erteli cezanın infazı yönünden gereğinin takdir ve ifası için TCK.nın 51/7. maddesi uyarınca mahkemesine bildirimde bulunulmasına” ibaresi eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Sanıklar … ve Enver hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde ise;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Hükümden sonra 19.12.2006 tarihli 5560 sayılı Kanunun 23 ve 08.02.2008 tarihli 5728 sayılı Kanunun 562. maddeleri ile değişik 5271 sayılı CMK.nın 231. maddesi karşısında, dosya içeriğine göre sabıka kaydı da bulunmayan sanıklar yönünden koşulların varlığı halinde hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilip verilemeyeceği hususunun mahkemesince değerlendirilerek karar yerinde tartışılması lüzumu,
Kabule göre de;
Hapis cezasına mahkûmiyetin sonucu olarak 5237 sayılı TCK.nın 53. maddesinde yer alan hakları kullanmaktan yoksun bırakılmalarına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,Kanuna aykırı, sanıklar müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 13.01.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.