YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2011/2036
KARAR NO : 2012/2653
KARAR TARİHİ : 06.03.2012
Irza geçme suçuna teşebbüs etmek ve zorla kaçırıp alıkoyma suçundan sanık …’in; zorla kaçırıp alıkoyma suçundan sanık …’un; zorla kaçırıp alıkoyma ve halkta korku ve panik yaratacak şekilde ateş etme suçlarından sanık …’in yapılan yargılamaları sonunda; sanık …’in ırza geçme teşebbüs eylemi nitelikli cinsel saldırıya teşebbüs kabul edilerek bu ve atılı diğer suçtan, diğer sanıkların da üzerlerine atılı suçlardan mahkûmiyetlerine dair Elbistan Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 05.06.2007 gün ve 2004/94 Esas, 2007/106 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanıklar müdafileri tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklar … ve …’nin zorla kaçırıp alıkoyma suçundan mahkûmiyetlerine ilşkin hükümlerin temyiz incelemesinde;
Sanık …’in suçu işleyiş biçimi, mağdureyi saçından tutup yerde 1 km kadar süreklemesi, yardım edenleri uzaklaştırmak için havaya ateş etmesi, şeklinde gerçekleşen eylemleri nedeni ile temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak tayini yerine, asgari hadden verilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanıklar müdafilerinin temyiz itirazının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanık … hakkında korku, kaygı veya panik yaratabilecek şekilde silahla ateş etme suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne ilişkin temyiz incelemesinde;
Sanığa isnat olunan suça öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla 765 sayılı TCK.nın 102/4 ve 104/2. maddelerinde belirlenen 7 yıl 6 aylık asli ve ilave zamanaşımına tâbi olduğu, suç tarihi olan 15.04.2004 günü ile inceleme günü arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından, hükmün 5237 sayılı TCK.nın 7/2. maddesi ile 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilmek suretiyle CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK.nın 223/8. maddeleri uyarınca kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
Nitelikli cinsel saldırı suçuna teşebbüs etmekten sanık … ve zorla kaçırıp alıkoyma suçundan sanık … hakkında hükmedilen mahkumiyet hükümlerine ilişkin temyiz incelenmesine gelince;
Sanık …’in üzerine atılı suçun işleniş biçimi, mağdureyi saçından tutup yerde 1 km kadar sürekleyerek cebir ve şiddet kullanma, yardım edenleri uzaklaştırmak için havaya ateş etme şeklinde gerçekleşen eylemleri nedeni ile alt sınırdan uzaklaşarak ceza tayin edilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Hükümden sonra 08.02.2008 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve TCK.nın 7/2. maddesi uyarınca sanık yararına olan 5728 sayılı Kanunun 562. maddesinin 1. fıkrası ile değişik CMK.nın 231/5. maddesinde hapis cezası için öngörülen sınırın 2 yıla çıkarılması ve anılan maddenin 2. fıkrası ile de 231/14. maddesindeki soruşturulması ve kovuşturulması şikâyete bağlı suç olma koşulunun kaldırılması karşısında, mahkemece sanık … hakkında nitelikli cinsel saldırı suçuna teşebbüs etmekten kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağının karar yerinde tartışılması lüzumu,
Sanık … hakkında zorla kaçırıp alıkoyma suçundan kurulan hükme ilişkin olarak, sanığın suç tarihindeki yaşı ve belirlenen ceza miktarları nazara alındığında 15.07.2005 günlü Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanununun 23. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
10.07.1988 doğumlu olup suçun işlendiği 15.04.2004 tarihinde 15-18 yaş grubu içinde yer alan sanık … hakkında zorla kaçırma suçundan hükmedilen cezadan 765 sayılı TCK.nın 55/3. maddesine göre indirim yapılmaması,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 06.03.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.