Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2011/19853 E. 2012/10860 K. 06.11.2012 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2011/19853
KARAR NO : 2012/10860
KARAR TARİHİ : 06.11.2012

Irza geçmek, zorla kaçırıp alıkoyma, şartlı tehdit ve fuhuş için başkalarına kadın tedarik etme suçlarından sanık …, ırza geçmek ve zorla kaçırıp alıkoyma suçlarından sanıklar …, … , …, …, …, …, …, …, …, … ve …’nın yapılan yargılamaları sonunda; tüm sanıkların ırza geçme suçlarından eylemlerinin reşit olmayanla cinsel ilişki kabul edilerek düşmesine, zorla kaçırıp alıkoyma suçlarından beraatlerine, sanık …’ın şartlı tehdit suçlarından beraatine, sanıklar …, …, … , … ve …’ın 765 sayılı Kanunun 79. madde delaletiyle açılan ırza geçme suçlarının ise fuhuş için başkalarına kadın tedarik etme suçu kabul edilerek mahkûmiyetlerine dair Akhisar Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 30.12.2008 gün ve 2004/170 Esas, 2008/341 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanıklar müdafileri ile mağdure vekili tarafından istenilmiş olmakla dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelendi;
Mağdurenin 15 yaşını doldurmuş olduğu 10.08.2004 tarihli duruşmada sanıklardan şikâyetçi olmadığını beyan ettiği anlaşılmakla, katılan sıfatının bulunmaması nedeniyle hükümleri temyiz etme … da bulunmayan mağdure vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 317. maddesi uyarınca reddiyle, incelemenin sanıklar …, …, … , … ve … müdafilerinin fuhuş için başkalarına kadın tedarik etme suçundan verilen hükümlere yönelik temyizleriyle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanıkların oluşa uygun olarak işledikleri kabul edilen, fuhuş için başkalarına kadın tedarik etme suçuna ilişkin 765 sayılı TCK.nın 436/1. maddesinde öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla aynı Kanunun 102/4 ve 104/2. maddelerinde belirlenen 7 yıl 6 aylık asli ve ilave zamanaşımına tabi olduğu, suç tarihi olan 19.06.2004’den inceleme tarihine kadar bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından, 5237 sayılı TCK.nın 7/2. maddesi ile 5230 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilmek suretiyle hükümlerin CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK.nın 223/8. maddeleri uyarınca davaların zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 06.11.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.