YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2011/17351
KARAR NO : 2012/12960
KARAR TARİHİ : 12.12.2012
KARAR
Fuhuş suçundan sanıklar …, …, …,… , … ve …’ın yapılan yargılamaları sonunda; atılı suçtan mahkûmiyetlerine dair Denizli 8. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 03.12.2010 gün ve 2010/91 Esas, 2010/705 Karar sayılı hükümler ile aynı sayılı 21.03.2011 günlü sanıklardan …’ın temyiz isteminin reddine dair Ek Kararın süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanıklar …, …,…,… tarafından, süresinden sonra Yargıtayca incelenmesi ise sanıklardan … tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık … hakkında 21.03.2011 günlü temyizin reddine ilişkin Ek Kararın incelenmesinde;
Mahkemecede sanığın yokluğunda verilen temyiz isteminin reddine dair Ek Kararın 25.03.2011 günü usulüne uygun şekilde tebliğ edilmesinin ardından sanığın anılan Ek Kararı CMUK.nın 307/1. maddesinde öngörülen kanuni bir haftalık süre geçtikten sonra 08.04.2011 havale tarihli dilekçeyle temyiz ettiği anlaşıldığından vâki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK.nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanıklar …, …,…,… hakkında kurulan mahkûmiyet hükümlerinin temyiz incelemesine gelince;
Sanıklar hakkında TCK.nın 53/1. maddesi uygulanmamış ise de; kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni olarak güvenlik tedbiri mahiyetinde ve kazanılmış hakka konu olmayan bu hususun infaz aşamasında nazara alınması mümkün kabul edilmiş, yine sanıklar hakkında TCK.nın 227/1. maddesi uyarınca verilen hapis cezasının yanında adli para cezasının da olduğunun gözetilmemesi karşı temyiz olmadğından bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanıkların yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle eleştiri dışında usul ve kanuna uygun olan hükümlerin ONANMASINA, 12.12.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.