YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2011/15883
KARAR NO : 2013/11934
KARAR TARİHİ : 21.11.2013
Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından sanık …’nun yapılan yargılaması sonunda; atılı suçlardan mahkûmiyetine dair Adana 13. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 31.03.2009 gün ve 2008/703 Esas, 2009/340 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş olduğundan, dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelendi;
Soruşturma başladıktan sonra katılanı serbest bırakan sanık hakkında TCK.nın 110. maddesinin uygulanması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış, Mahkemece sanığın ileride suç işlemekten çekineceği konusunda kanaat getirilmemesi nedeniyle cezaların ertelenmemesine karar verildiğinden tebliğnamede bu nedenle bozma isteyen düşüncelere iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 05.05.2009 gün ve 2009/2-2 Esas, 2009/115 sayılı Kararında vurgulandığı gibi sanığın adli sicil kaydına konu olan Adana 4. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 2006/213 Esas, 2006/558 Karar sayılı ilamı ile tayin olunan adli para cezasının miktarı itibarıyla 1412 sayılı CMUK.nın 305/2. maddesi gereğince kesin olduğu ve aynı Kanunun 305/son maddesi gereğince tekerrüre esas olmayacağı gözetilmeden, 5237 sayılı TCK.nın 58. maddesi gereğince sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi,
Sanık hakkında hapis cezasına mahkûmiyetinin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK.nın 53/3. maddesine göre 53/1-c madde ve bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili hak yoksunluğunun koşullu salıverilmeye kadar alt soyu dışındakiler bakımından ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek, CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususların yeniden duruşma yapılmaksızın CMUK.nın 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerde yer alan “TCK.nın 58. maddesi gereğince sanık hakkında Adana 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 12.09.2006 tarih ve 2006/213-558 Esas Karar sayılı ilamı ile verilen 300 TL adli para cezasının 06.02.2007 tarihinde infaz edildiği ve bu tarihten itibaren 3 yıl içinde yeni bir suç işlenmiş olması nedeniyle sanığın mükerrirlere özgü infaz rejimine ve denetimli serbestlik tedbirine tâbi tutulmasına” ve 5237 sayılı TCK.nın 53/1. maddesi gereğince hükmedilen hak yoksunluğu ile ilgili bölümlerin çıkartılarak, bunun yerine “Sanığın 5237 sayılı TCK.nın 53/3. maddesine göre 53/1-c maddesinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile haklarından koşullu salıverme tarihine, 53/1. maddesinde yazılı diğer haklardan 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresi eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.11.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.