Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2011/15667 E. 2014/1099 K. 04.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2011/15667
KARAR NO : 2014/1099
KARAR TARİHİ : 04.02.2014

Tebliğname No : 5 – 2009/262941

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan sanıklar A.. T.. ve M.. T..’nun yapılan yargılamaları sonunda; atılı suçtan mahkûmiyetlerine dair İkizce Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 24.06.2009 gün ve 2007/5 Esas, 2009/21 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık Mustafa müdafii, sanık Adnan ve katılan tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Olayın meydana gelişi, intikal şekli ve süresi, mağdure ve tanık Mesut’un hükümden sonra verdikleri kovuşturma evresindeki beyanlarıyla çelişen dilekçe içerikleri ve dosya kapsamı karşısında, mağdurenin ve sanıkların olay tarihinde kullandıkları başka telefonların olup olmadığının taraflardan ve GSM şirketlerinden sorulup tespit edilerek, tespit edilen bu numaralar ile tarafların ifadeleri sırasında kullandıklarını beyan ettikleri telefon numaralarının olaydan önceki bir haftalık süreyi kapsar şekilde görüşme kayıtlarının Telekomünikasyon İletişim Başkanlığından getirtilip karşılıklı arama ve mesajlaşma bulunup bulunmadığı araştırılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik soruşturma ile hüküm kurulması,
Oluşa göre de;
Eylem sırasında sanık Mustafa’nın mağdureye hitaben, seni kendime karı yapacağım dediğinin anlaşılması karşısında sanıklar hakkında TCK.nın 109/5. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Mağdurenin zorla araca bindirip götürüldüğünü gören tanık Mesut’un kendi aracıyla sanıkları takip edip 300 metre kadar sonra sanıkların aracını durdurarak mağdureyi kurtardığı anlaşıldığı halde sanıkların eyleminin teşebbüs aşamasında kaldığı gözetilmeden tamamlandığının kabulüyle hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanık Mustafa müdafii, sanık Adnan ve katılanın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 04.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.