YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2011/15492
KARAR NO : 2013/6068
KARAR TARİHİ : 16.05.2013

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, hakaret ve tehdit suçlarından sanık …’nun yapılan yargılaması sonunda; atılı suçlardan mahkûmiyetine dair … 2. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 29.04.2008 gün ve 2007/72 Esas, 2008/133 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelendi;
Anayasa Mahkemesi’nin 07.10.2009 tarih ve 27369 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan 23.07.2009 gün ve 2006/65 Esas, 2009/114 Karar sayılı iki bin liraya kadar (iki bin dâhil) para cezalarına dair hükümlerin temyiz olunamayacağına ilişkin 1412 sayılı CMUK.nın 305. maddesinin 3842 ve 5219 sayılı Kanunlar ile değişik (1) numaralı bendinin, Anayasa’ya aykırı olması nedeniyle iptaline ilişkin kararı 07.10.2010 tarihi itibarıyla yürürlüğe girmiş olmakla birlikte, Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki yasal düzenlemenin dikkate alınması gerektiğinden, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan CMUK.nın 305/1. maddesi gereğince cezanın miktarına göre kesin olan hakaret suçundan kurulan hükmün temyizi kabil olmadığından, sanık müdafiin bu suça ilişkin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 317. maddesi uyarınca REDDİYLE, incelemenin kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve tehdit suçlarından verilen hükümlerle sınırlı yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanık müdafii esasa ilişkin savunmasında lehe olan hükümlerin uygulanmasını talep ettiği halde ve TCK.nın 62. maddesi gereğince “failin geçmişi, sosyal ilişkileri, fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları, cezanın failin geleceği üzerindeki olası etkileri” hususları değerlendirilerek, anılan kanun maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı konusunda hükümlerin tesisi gerekirken, “Sanık hakkında ayrıca herhangi bir takdiri ya da yasal artırım ve indirim nedeninin uygulanmasına yer olmadığına” şeklindeki soyut ifadeyle maddenin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 03.02.2009 tarih ve 2008/11-250 Esas, 2009/13 sayılı Kararında da belirtildiği üzere hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinde dikkate alınacak zararın maddi zarar olup, manevi zararı kapsamadığı ve olayda mağdurenin dosyaya yansıyan maddi bir zararının da bulunmadığı gözetilmeden, sanık hakkında mağdurenin zararının giderilmemesi nedeniyle 5271 sayılı CMK.nın 231. maddesinde öngörülen diğer koşullar değerlendirilmeksizin hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16.05.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.