Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2011/14641 E. 2012/10847 K. 06.11.2012 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2011/14641
KARAR NO : 2012/10847
KARAR TARİHİ : 06.11.2012

Hürriyeti tahdit ve şartlı tehdit suçlarından sanık … ile hürriyeti tahdit suçundan sanıklar … ve …’ın yapılan yargılamaları sonunda; tüm sanıkların kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve ihkakı hak suçlarından mahkûmiyetlerine dair Antalya 3. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 08.11.2006 gün ve 2005/141 Esas, 2006/434 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanıklar müdafileri tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklar … ve … haklarında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK.nın 109/2, 109/3-a-b, 110. maddelerine göre verilen 1 yıl 4 ay hapis cezası aynı Kanunun 62. maddesiyle indirilirken sonuç hapis cezası 1 yıl 1 ay 10 gün yerine, 1 yıl 10 gün olarak belirlenerek noksan cezaya hükmolunması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
5237 sayılı TCK.nın 53/3. maddesine göre 53/1-c maddesinde yer alan kendi alt soyları üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili hak yoksunluğun koşullu salıvermeden sonra uygulanamayacağı gözetilmeden, bu hakları ve yetkileri kullanmaktan yoksunluğun da hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden duruşma yapılmaksızın CMUK.nın 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK.nın 53/1. maddesi gereğince hükmedilen hak yoksunluğu ile ilgili bölümün çıkarılarak, yerlerine “Sanıkların 5237 sayılı TCK.nın 53/3. maddesine göre 53/1-c maddesinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile haklarından koşullu salıverilme tarihine, 53/1. maddesinde yazılı diğer haklardan 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmalarına” ibaresi eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Sanıklar hakkında ihkakı hak suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Sanığa isnat olunan suça 765 sayılı TCK.nın 308/3. maddesinde öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla aynı Kanunun 102/4. maddesine göre 5 yıllık asli zamanaşımına tâbi olduğu, sanıkların mahkûmiyetlerine karar verilen 08.11.2006 tarihi ile inceleme tarihi arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından; 5237 sayılı TCK.nın 7/2 ile 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilmek suretiyle hükümlerin CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, kamu davalarının aynı kanunun 322 ve 5271 sayılı CMK.nın 223/8. maddeleri uyarınca zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
Sanık … hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Dosya içeriğinden sanık …’un, diğer sanık … tarafından müşteki …’in tehditle bindirildiği ve öteki sanık …’nin yönetiminde bulunan otomobile binmek ve sadece adları geçen sanıkların yanında bulunmak suretiyle onlara cesaret vererek yardım ettiği anlaşılmış bulunmasına göre, suç tarihinde yürürlükte bulunan 765 sayılı TCK.nın 65/3. maddesine ve suç tarihinden sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı Kanunun 39. maddesine uygun yardımcı fail olduğu gözetilmeden suçu birlikte işleyen fail olarak kabulü ile uygulama yapılmak suretiyle hakkındaki cezanın fazla tayini,
Kabul ve uygulamaya göre de;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nın 109/2, 109/3-a-b, 110. maddelerine göre verilen 1 yıl 4 ay hapis cezası aynı Kanunun 62. maddesiyle indirilirken sonuç hapis cezaları 1 yıl 1 ay 10 gün yerine, 1 yıl 10 gün olarak belirlenerek noksan cezaya hükmolunması,
5237 sayılı TCK.nın 53/3. maddesine göre 53/1-c maddesinde yer alan kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili hak yoksunluğun koşullu salıvermeden sonra uygulanamayacağı gözetilmeden, bu hakları ve yetkileri kullanmaktan yoksunluklarının da hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 06.11.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.