Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2011/14460 E. 2012/5086 K. 03.05.2012 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2011/14460
KARAR NO : 2012/5086
KARAR TARİHİ : 03.05.2012

Hürriyeti tahdit suçundan sanıklar …, …, … ve …’nun yapılan yargılamaları sonunda; kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkûmiyetlerine dair Bakırköy 4. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 04.02.2009 gün ve 2003/213 Esas, 2009/31 Karar sayılı hükümlerin Yargıtayca incelenmesi sanıklar müdafileri tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelendi;
Sanık …’in kendisine atanan zorunlu müdafiiden haberinin olmaması nedeniyle hükmün bu müdafiiye tebliğ edilmiş ve temyiz edilmemiş olması sonucu hükmün kesinleşmeyeceği gözetilerek, bu sanığın sonradan tayin ettiği vekilinin vâki temyizinin süresinde olduğu kabul edilerek gereği düşünüldü:
Sanıklar … ve … hakkında verilen mahkûmiyet hükümlerine yönelik temyiz incelemesinde;
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, yerinde görülmeyen sanıklar müdafiin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanıklar…. ve …. hakkında verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik temyiz incelenmesine gelince;
Sanık …’in mağdurun kaçırılması sırasında diğer sanıkların eylemlerine, kendilerini takip eden olursa onlara engel olmak ve perdeleme yapmak amacıyla doğrudan fail olarak katılması nedeniyle hakkında TCK.nın 37. maddesinin uygulanması gerekirken, TCK.nın 39. maddesi uygulanarak eksik ceza tayini karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;5237 sayılı TCK.nın 5 ve 53. maddeleri ile 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun Geçici 1. maddesi hükmü gereğince sanıklar hakkında 2918 sayılı Kanunun 119. maddesinin uygulanmasına olanak bulunmamasına rağmen, sanıklar … ve …’n suç tarihinde … belgeli şoför oldukları gerekçesiyle … belgelerinin 2918 sayılı Kanunun 119/2. maddesi uyarınca takdiren 1’er ay süreyle geçici olarak geri alınmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu cihetin yeniden duruşma yapılmaksızın CMUK.nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasındaki “sanıklar … ve …’ın suç tarihinde … belgeli şoför oldukları anlaşıldığından bu sanıkların … belgelerinin 2918 sayılı Kanunun 119/2. maddesi uyarınca takdiren 1’er ay süreyle geçici olarak geri alınması” ibaresinin hüküm fıkrasından çıkartılmak suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.05.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.