Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2011/12013 E. 2012/8883 K. 24.09.2012 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2011/12013
KARAR NO : 2012/8883
KARAR TARİHİ : 24.09.2012

Cinsel taciz ve hakaret suçlarından sanık …’ın yapılan yargılaması sonunda; atılı suçlardan mahkûmiyetine dair Küçükçekmece 1. Sulh Ceza Mahkemesinden verilen 07.04.2009 gün ve 2008/143 Esas, 2009/495 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelendi;
Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan CMUK.nın 305/1. maddesi gereğince cezanın miktarına göre kesin olan hakaret suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün temyiz kabiliyeti bulunmadığından, CMUK.nın 317. maddesi uyarınca sanığın temyiz isteminin REDDİNE,
Sanık hakkında cinsel taciz suçundan kurulan hükmün incelenmesine gelince;
Sanığın, katılan …’ya yönelik gerçekleştirdiği cinsel taciz eylemini değişik zamanlarda birden çok kez işlediği anlaşılmasına karşın zincirleme suça ilişkin TCK.nın 43. maddesi uyarınca cezasından arttırım yapılmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 03.02.2009 gün ve 2008/11-250 Esas, 2009/13 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinde dikkate alınacak zararın, maddi zarar olduğu, manevi zararı kapsamadığının belirtilmesi ve olayda katılanın dosyaya yansıyan maddi bir zararının da bulunmadığı gözetilmeden, CMK.nın 231. maddesindeki diğer koşullar değerlendirilerek bir karar verilmesi yerine müştekinin zararlarının manen de olsa giderilmediği gerekçesiyle CMK.nın 231. maddesinin sanık lehine uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24.09.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.