Yargıtay Kararı 13. Hukuk Dairesi 2019/6746 E. 2020/795 K. 30.01.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/6746
KARAR NO : 2020/795
KARAR TARİHİ : 30.01.2020

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı … ve … tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı, davalıların vekili sıfatı ile davalar açtığını ve icra takipleri başlattığını, haksız olarak azledildiğini, karşı yan vekalet ücretleri ile taraflar arasında düzenlenen sözleşmede kararlaştırılan vekalet ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek, davalı … için karşı tarafa yüklenen vekalet ücreti olarak 645,00 TL, icra dosyasındaki vekalet ücreti olarak 752,00 TL, davalı … için karşı tarafa yüklenen vekalet ücreti olarak 575,00 TL, icra dosyasındaki vekalet ücreti olarak 220,00 TL, davalı … için karşı tarafa yüklenen vekalet ücreti olarak 645,00 TL, icra dosyasındaki vekalet ücreti olarak 340,00 TL ve sözleşme gereğince 4.500,00 TL akdi ücreti vekalet alacağı olmak üzere toplam 7.677,00 TL’nin yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalılar, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucu, davanın kabulü ile, 1.397,00 TL’nın davalı …’den, 2.435,60 TL’nın davalı …’dan, 2.437,00 TL’nın davalı …’tan dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiz ile davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin taleplerin reddine, karar verilmiş; hüküm, davalılardan … ile … tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 Sayılı Yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2019 tarihinden itibaren 3.200,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı … tarafından temyize konu edilen miktar 1.397,00 TL, davalı … tarafından temyize konu edilen miktar ise 2.437,00 TL olup, karar tarihi (18.9.2019) itibariyle 3.200,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalıların temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle, miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz eden davalıların temyiz dilekçelerinin ayrı ayrı reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davalı … ile davalı …’ın temyiz dilekçelerinin ayrı ayrı REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde davalılardan … ile …’a iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 30/01/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.