YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/5148
KARAR NO : 2019/9830
KARAR TARİHİ : 11.10.2019

… ve 11 arkadaşı vekilleri avukat … ile Toki vekili avukat …, İhbar Olunanlar; 1-…San.Ltd.Şti., 2-…Turz.San.ve Tic. A.Ş. aralarındaki dava hakkında … 2. Tüketici Mahkemesinden verilen 26/04/2019 tarih ve 2018/15-2019/495 sayılı hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacılar, davalı Toplu Konut İdaresi Başkanlığı tarafından yaptırılan … Toki Konutları’ndan daire satın aldıklarını, dairenin teslimatının yapılmasına rağmen teslimin birçok eksik ile yapıldığını ve taşındıktan sonra birçok ayıplı iş belirlediğini, bunun yanında apartmanın ortak kullanım alanlarında da eksik imalat bulunduğunu ileri sürerek, yapılacak keşif neticesinde daire içerisinde ve ortak kullanım alanlarındaki eksik ve ayıplı işlerin belirlenerek fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak her bir davacı için 500,00 TL’nin yasal faiziyle tahsilini, bilahare vermiş olduğu dilekçesi ile de taleplerini arttırarak her bir davacı yönünden ayrı ayrı 5.160,60 TL.nin faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmesi istemişlerdir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, bozmaya ilamına uyularak yapılan yargılama sonucu, her bir davacı hakkında ayrı ayrı davanın kısmen kabulü ile toplamda 2.450 TL eksik imalat bedelinden 500,00 TL’nin dava tarihinden, 1.952,06 TL’nin ıslah tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2019 tarihinden itibaren 3.200,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyize konu edilen miktar her bir davacı lehine ayrı ayrı hükmedilen 2.452,06 TL’na yönelik olup, karar tarihi (26.4.2019) itibariyle 3.200,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 11/10/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.