YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/98
KARAR NO : 2018/8988
KARAR TARİHİ : 04.10.2018

Nevim Yıldız vekili avukat … ile 1-…, 2-….. vekilleri avukat … aralarındaki dava hakkında … 1. Tüketici Mahkemesinden verilen 24/05/2016 gün ve 2015/1466-2016/982 sayılı hükmün davalılar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

K A R A R

Davacı, davalı İhlas Holding A.Ş. ile 19/05/1999 tarihli … Tatil Köyü Devre Mülk Satış Sözleşmesi yaptığını, sözleşmenin 9.maddesine göre, her bir devre mülk için senede bir defa tahmini 100-USD aidat alınacağının belirtildiğini, devre mülk sahiplerine gönderilen 29/12/2006 tarihli yazı ile 2007 yılı için 50 m2 devre mülk için 160,00- TL., 70 m2 devre mülk için 180,00-TL. ve 98 m2 devre mülk içinde 220,00-TL. aidat talep edildiğini, söz konusu uygulamanın tamamen keyfi bir uygulama olduğunu ve yapılan sözleşmeye de açıkça aykırı olduğunu belirterek fazlaya ilişkin tüm talep ve dava hakları saklı kalmak kaydıyla harca esas değeri 1.000,00-TL göstererek 2007 yılı aidatının tespitine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kabulü ile, davacının 2007 yılında payına düşen yıllık aidat miktarının 188,51-TL olduğunun tespitine karar verilmiş; hüküm, davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000-TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2016 tarihinden itibaren 2.190,00-TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyiz edilen bölüm yalnızca 188,51-TL bedele ilişkin olduğundan bu kısmın karar tarihi itibariyle 2.190,00-TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle davalıların miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalıların temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan 29,20 TL harcın istek halinde davalılara iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 04/10/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.