Yargıtay Kararı 13. Hukuk Dairesi 2017/6348 E. 2017/8998 K. 03.10.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/6348
KARAR NO : 2017/8998
KARAR TARİHİ : 03.10.2017

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki alacak davasının bozmaya uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraflar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
K A R A R
Davacı, davalının … …. Eczanesi sahibi ve sorumlu müdür olduğunu, sandıktan sağlık yardımından yararlanan kimseler adına düzenlenen reçetelerde, doktorların ve hak sahiplerinin bilgisi dışında ilaç eklemesi, doz miktarları ve ilaç adetlerinin artırılması yönünde işlem yaptığını, 17.531,86 TL’nin 10.000,00 TL’lik kısmının 19.09.2001 tarihinde bankaya ödendiğini, 2.482,97 TL’nin istihkaklardan kesinti yapılarak tahsil edildiğini, toplam tahsil edilen 12.482,97 TL olduğunu, tahsil edilen miktarlara yatırıldığı tarihlere kadar faiz işletilerek toplam borçtan mahsup işlemi yapıldığını, ana borçtan kalan 5.048,89 TL için 12.12.2001 – 30.11.2002 tarihleri arasında faiz hesabı yapıldığını bildirerek; 5.048,89 TL asıl alacak ve 11.257,52 TL işlemiş faiz olmak üzere toplam 16.306,41 TL’nin asıl alacağı dava tarihinden yasal faiz işletilerek davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak davanın kısmen kabulü ile 5.048,89 TL asıl alacak, 10.859,10 TL dava tarihine kadar işlemiş faiz olmak üzere toplam ….907,99 TL’nin asıl alacağın, asıl alacak miktarına dava tarihinden yasal faiz işletilerek davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazla istemin reddine karar verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre yerinde görülmeyen davacının bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün onanmasına,
2-14.07.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK’un 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL’ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 23.02.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.080,00 TL’yi geçmediğinden HUMK’un 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle açıklanan nedenlere göre davacının tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, ikinci bentte açıklanan nedenlerle davalının temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan 271,70 TL harcın istek halinde davalıya iadesine, HUMK’nun 440/1 maddesi uyarınca tebliğden itibaren … gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 03/10/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.