Yargıtay Kararı 13. Hukuk Dairesi 2017/2244 E. 2019/697 K. 28.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/2244
KARAR NO : 2019/697
KARAR TARİHİ : 28.01.2019

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün davacı avukatınca duruşmalı … ve Birleşen Dosya Davalısı … avukatınca ve Birleşen Dosya Davalılar tarafından duruşmasız olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davacı … Güv. Tic. Ltd. Şti. Vekili avukat … ile davalı … vekili avukat …’nın gelmeleriyle duruşmaya başlanılmış ve hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlenildikten sonra karar için başka güne bırakılmıştı. Bu kez temyiz dilekçesinin süresinde olduğu saptanarak dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
K A R A R

1-Davacı, davalı … ve davalı … Yemekçilik Temizlik Ltd. Şti.’nin temyiz itirazlarının incelenmesinde; dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, yerinde olmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun olan hükmün onanmasına karar verilmesi gerekir.
2-Davalı … Tekstil Ltd. Şti.’nin temyiz itirazlarının incelenmesinde;14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK’nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080.00 TL’ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Temyiz eden davaLı tarafından temyize konu kabul edilen kısım1.421,00 TL olup karar tarihi itibariyle 2.080.00 TL’yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçelerinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenle davacı, davalı … ve davalı … yemekçilik temizlik ltd.şti ‘nin temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, ikinci bentte açıklanan nedenle davalı … Tekstil Ltd. Şti.’nin temyiz dilekçesinin REDDİNE, 2.037,00 TL duruşma avukatlık parasının davacı ile davalı … arasında karşılıklı alınarak birbirlerine verilmesine, aşağıda dökümü yazılan 15,20 TL kalan harcın temyiz eden davacı … Güvenlik alınmasına, 218,53 TL harcında davalı … Yemekcilik’den alınmasına, 24,65 harcın davalı …’ye iadesine HUMK’nun 440/I maddesi uyarınca tebliğden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 28/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.