YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/7558
KARAR NO : 2019/1561
KARAR TARİHİ : 11.02.2019
… ile …A.Ş. … Şubesi vekili avukat … aralarındaki dava hakkında … Asliye Hukuk Mahkemesinden (Tüketici Mahkemesi Sıfatıyla) verilen 02/12/2015 tarih ve 2014/158-2015/134 sayılı hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı, … Yapı Kredi Bankası Müdürlüğü’nden konut kredisi kullandığını, bu krediyi aksatmadan ödediğini, ödeme bittikten sonra kredi nedeniyle bağımsız bölüm üzerine konulan ipoteğin kaldırılmasını istediğini, banka yetkililerin ipoteği çözdürmediğini, üzerinde bulunan ipoteğin kaldırılmadığı daireyi satamadığı için 8.000,00 TL maddi zarara uğradığını ve ayrıca … ilçesinden … ilçesine, ipoteğin çözülmesi için gidip gelmesi ve işinin görülmemesi nedeniyle manevi olarak ezildiğini beyan ederek, 2.000,00 TL manevi tazminat ve 8.000,00 TL maddi tzminat olmak üzere davalı bankanın toplam 10.000,00 TL tazminat ödemeye mahkum edilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davacının maddi tazminat talebinin reddine, Davacının manevi tazminat talebinin Kabulü ile 2.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL. ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyiz edilen bölüm(kabulüne ve davalıdan tahsiline karar verilen 2.000,00 TL) karar tarihi(02.12.2015) itibariyle 2.080,00 TL’yi geçmediğinden HUMK’un 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ; Yukarıda açıklanan nedenlerle; davalının temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 11/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.