YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/30611
KARAR NO : 2019/7077
KARAR TARİHİ : 11.06.2019
MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacılar ve davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Davacılar, davalının medya ve internet kanallarıyla … mahallesinde inşa ettiği 1+1 dairelerin 550 TL+KDV miktar üzerinden 15 yıl kira garantili olarak satışının yapıldığını ilan ettiği, kendilerinin de davalı firmadan toplam 87.000 TL’ye, tapuda … İli, … İlçesi, … Mah. 27 m2 pafta, 21198 ada 1 parselde kayıtlı 177 bağımsız bölüm numaralı daireyi satın aldıklarını, davalı firma tarafından aylık kira bedeline karşılık olarak hesaplarına sadece 420,00 TL yatırdığını, bu durumun dairenin satış öncesi ve satış esnasındaki taahhütlerine aykırılık teşkil ettiğini, davalıya eksik ödemelerin tamamlanarak hesaplarına yatırılması istemli ihtarname gönderildiğini ancak ihtarnameye itiraz edildiğini beyan ederek; 550 TL+KDV kira getirisi taahhüdü ile satılmış olan daireye ait kira bedelinin satış sırasında taahhüt edilen miktarda ödenmesine veya taahhüt edilen miktar 550 TL+ KDV vaadiyle 87.000 TL’ye satın aldıkları dairenin 420,00 TL kira getirisi olduğu dikkate alınarak 87.000,00 TL üzerinden oranlanarak mahsubunun yapılmasına ve aradaki bedelin ödeme tarihinden itibaren faiziyle beraber iadesine karar verilmesini talep ve dava etmişler, yargılama sırasında taleplerini fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 1.648,80 TL’ye yükseltmişlerdir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın terditli istemi ikinci bölümü yönünden kabulüne, 1.646,80 TL’nin 1.000,00- TL’sine dava tarihinden bakiyesine 17/05/2016 tarihinden itibaren değişen oranlardan işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.
1-Davalının temyiz itirazlarının incelenmesinde; 14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK’un 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyiz edilen bölüm (1.648,80 TL) karar tarihi (17.05.2016) itibarıyla 2.190,00 TL’yi geçmediğinden HUMK’un 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin davalının temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Davacıların temyiz itirazlarının incelenmesinde; dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının yerinde olmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA karar verilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1.bentte açıklanan nedenlerle davalının temyiz dilekçesinin REDDİNE, 2.bentte açıklanan nedenlerle temyiz edilen kararın ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde davalıya iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 11/06/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.