YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/28169
KARAR NO : 2019/12552
KARAR TARİHİ : 12.12.2019
… Mirasçıları; … ve diğer 11 kişi vekilleri avukat … ile 1-…, 2-… vekili avukat … aralarındaki dava hakkında … 2. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 01/03/2016 tarih ve 2004/799-2016/72 sayılı hükmün taraflar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacılar, mirasbırakanları …’un gözündeki kataraktın alınması için davalı … hastanede diğer davalı doktor tarafından ameliyat edildiğini, bu ameliyatın başarılı olduğu bilgisi ile taburcu edilen hastanın şiddetli ağrılar nedeniyle tekrar davalılara başvurması sonucu gelinen nokta itibariyle yerinde tedavisinin mümkün olmadığı gerekçesiyle …’daki bir hastaneye götürülmesinin tavsiye edildiğini, dava dışı … Dünya Göz Merkezinde yapılan muayene sonucu hastanın artık göremeyeceği ve ağrıların devam edeceği, en doğrusunun gözün alınarak yerine bir protez uygulanması seçeneğinin olduğu bilgisinin verildiğini; bu sonucun meydana gelmesinde davalıların kusurlu ve sorumlu olduklarını ileri sürerek 5.000,00.-TL maddi 25.000,00.-TL manevi tazminat talep etmişler, yargılama devam ederken maddi tazminat taleplerini ıslah ederek bu davalarını 7.644,00.-TL’ye artırmışlardır.
Davalılar, davanın reddi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece; davanın kısmen kabul kısmen reddi ile, 5.733,00 TL maddi tazminatın 5.000,00 TL’sinin taleple bağlı olarak dava tarihi olan 01/10/2004 tarihinden, 733,00 TL’sinin ıslah tarihi olan 26/01/2016 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacılara verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine, 5.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihi olan 01/07/2004 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacılara verilmesine, fazlaya ilişkin talebinin reddine karar verilmiş; hüküm, davanın taraflarınca temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalıların tüm davacıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacıların maddi tazminat taleplerine ilişkin temyizi yönünden; 14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL’ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacılar tarafından temyiz edilen maddi tazminat davasında reddedilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.190,00 TL’yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427. maddesinin 2.fıkrası gereğince davacıların temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1.bentte açıklanan nedenlerle davalıların tüm davacıların 2. bendin dışında kalan temyiz itirazlarının REDDİNE, 2.bent gereğince davacıların maddi tazminat davasına ilişkin temyiz taleplerinin REDDİNE, aşağıda dökümü yazılan 549,17 TL kalan harcın davalılardan alınmasına, peşin alınan 184,00 TL harcın istek halinde davacılara iadesine, HUMK’nun 440/I maddesi uyarınca tebliğden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu davacılar yönünden açık, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu davalılar yönünden kapalı olmak üzere, 12/12/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.