Yargıtay Kararı 13. Hukuk Dairesi 2016/24264 E. 2019/1643 K. 12.02.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/24264
KARAR NO : 2019/1643
KARAR TARİHİ : 12.02.2019

MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının bozmaya uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraflar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

K A R A R

Davacılar, davalı Toplu Konut İdaresi Başkanlığı tarafından yapılan … konutlarından daire satın aldıklarını, daire teslimatlarının bir çok eksik ile yapıldığını, taşındıktan sonra bir çok ayıplı iş belirlediklerini, apartmanın ortak alanlarında da ayıplı iş ve eksikliklerin bulunduğunu belirterek her bir davacı için fazlaya ilişkin hakkı saklı tutarak 450,00TL gizli ayıplı imalat bedeli ve 50,00TL eksik imalat bedeli olmak üzere toplam 1.000,00TL (ıslah ile davacı … için 3.832,67TL, davacı … Sensalıver için 3.932,67TL) alacağın yasal faizi ile davalıdan tahsilini istemişlerdir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davacı … Sensalıver yönünden husumet yönünden reddine, davacı … yönünden kabulüne dair verilen karar dairemizin 17/06/2015 tarihli ilamı ile bozulmuş; mahkemece, bozma ilamına uyularak Ayten Sensalıver yönünden temyiz talebi reddedildiğinden ve kesinleştiğinden yeniden karar verilmesine yer olmadığına, davacı … yönünden kısmen kabul ile 1.602,06TL nin eksik imalat bedelinin dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davacılar ve davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre davacıların yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL’ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyiz edilen miktar 1.602,06TL olup, karar tarihi (11/05/2016) itibariyle 2.190,00 TL.’yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacıların temyiz isteminin reddi ile hükmün ONANMASINA, (2) numaralı bent gereğince davalının temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın davalıya iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 12/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.