YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/17548
KARAR NO : 2019/6316
KARAR TARİHİ : 20.05.2019
K A R A R
Davacı, davalıdan … ili, … ilçesi, … toplu konut bölgesi c-17 blok 5 numaralı bağımsız bölümü satın alan …’in 15.06.2007 tarihli gayrimenkul satış sözleşmesinden doğan her türlü hakkını kendisine devrettiğini, sözleşmede konutun 19/09/2009 tarihi itibariyle teslim edileceği taahhüt edildiği halde taşınmazın 12/10/2009 tariihnde şeklen teslim edildiğini, taraflar arasındaki sözleşme ve eki vaziyet planının aksine satın aldığı konutun bulunduğu blokun karşısında bulunan alanın yeşil alan olarak belirlenmesine rağmen yerine vaziyet planında gösterilmeyen c2-47 numaralı bloğun inşaa edilerek binanın manzarasını bozduğu gibi şerefiye bedellerinin yeniden değerlendirilmesi yoluna da gidilmediğini, taraflar arasındaki sözleşmede bağımsız bölümün brüt kullanım alanı 112,21 m2, net kullanım alanın (tanıtım broşüründe 102,02 m2) 88,00 m2 belirtildiği halde kullanım alanlarında da eksiklik bulunduğunu, mahal listesinde pis su kolonunun çatıya kadar çıkarılacağı belirtilmiş olmakla çatı arasında bırakıldığını belirterek ve fazlaya dair haklarını saklı tutarak taşınmazın eksik tesliminden dolayı 250,00 TL, bina karşısına yapılan bloktan dolayı 250,00 TL, havalandırma boruları çatı arasında bırakılması nedeniyle oluşan değer düşüklüğü için 250,00 TL ve istinat, ihata ve şev taşı imalatının tam ve eksiksiz olarak yerine getirilmemesi nedeniyle oluşan değer düşüklüğü nedeniyle şimdilik 250,00 TL bedelin dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, 16.09.2013 havale tarihli ıslah dilekçesi ile talebini artırarak 4.829,00 TL alacağın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda, davanın kısmen kabul, kısmen reddine, 379,00 TL’nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, hükmedilen bu alacağın 354,00 TL’na dava 25,00 TL’na ıslah tarihi olan 16/09/2013 tarihinden itibaren yasal faiz yürütülmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş; hüküm, süresi içerisinde davalı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK’un 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL’ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyiz edilen bölüm (kabulüne ve davalıdan tahsiline karar verilen 379,00 TL) karar tarihi (05.05.2016) itibariyle 2.190,00 TL’yi geçmediğinden HUMK’un 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davalının temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 20/05/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.