YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/12100
KARAR NO : 2019/440
KARAR TARİHİ : 22.01.2019
…vekili avukat … ile … aralarındaki dava hakkında … … 5. Tüketici Mahkemesinden verilen 18/02/2016 tarih ve 2015/521-2016/160 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı banka, davalı ile 08/07/2014 tarihli Tüketici Kredi ve Teminat Sözleşmesi imzalandığını, bu sözleşme kapsamında davalıya kredi kullandırıldığı ve davalıya ait aracın kaydına da rehin şerhi düşüldüğünü, davalının kredi borcunu ödememesi nedeni ile 28/10/2014 tarihli ihtarnamenin gönderildiğini, borcun ödenmemesi üzerine 23.782,40 TL’nin tahsili amacıyla rehinin paraya çevrilmesi yolu ile takibe geçildiğini, davalının itirazı üzerine takibin durduğunu ileri sürerek, itirazın iptali ile takibin devamına, davalıların % 20 icra inkar tazminatına mahkum edilmesini istemiştir.
Davalı, cevap vermemiştir.
Mahkemece, itirazın kısmen iptali ile … … 20. İcra Müdürlüğünün 2015/203 Esas sayılı dosyasındaki takibin 21.620,90TL asıl alacak, taleple bağlı olmak üzere 107,29TL işlemiş faiz, 5,36TL BSMV olmak üzere toplam 21.733,55TL üzerinden devamına, takip tarihinden itibaren asıl alacağa %18 oranında temerrüt faizi uygulanmasına karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL’ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen miktar 2.048,85TL olup, karar tarihi (18/02/2016) itibariyle 2.190,00 TL.’yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davacının temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 22/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.