YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/12041
KARAR NO : 2018/12417
KARAR TARİHİ : 19.12.2018
… AŞ. vekili avukat … ile … vekili avukat … aralarındaki dava hakkında … 2 Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 12/01/2016 tarih ve 2015/148-2016/7 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı vekili, davalının bankadan kullandığı ihtiyaç kredisini ödemeyerek temerrüde düştüğünü, bu nedenle davalıya ihtarname keşide olunup hesap özeti gönderildiğini, alacağın tahsili amacıyla davalı hakkında önce … 3. İcra Müdürlüğünde icra takibine başlandığını, yetki itirazı nedeniyle dosyanın … 2. İcra Müdürlüğü’ne gönderildiğini, davalının bu kez de borca itiraz ederek takibin durmasına neden olduğunu, itirazın haksız ve kötü niyetli olduğunu belirterek davalının davaya konu icra takibine yönelik itirazının iptali ile takibin devamına karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile itirazın 11.389,96 TL asıl alacak 227,78 TL işlemiş faiz, 19,39 TL … üzerinden toplam 11.637,13 TL üzerinden devamına,%20 icra inkar tazminatının reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
14.07.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK’un 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 01.01.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL’ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 23.02.2005 gün 2005/13-32 Esas,2005/85 Karar sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay Daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.190,00 TL’yi geçmediğinden HUMK’un 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harclın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 19/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.