Yargıtay Kararı 13. Hukuk Dairesi 2016/10708 E. 2019/4012 K. 26.03.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/10708
KARAR NO : 2019/4012
KARAR TARİHİ : 26.03.2019

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraflar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

K A R A R

Davacı, Eczane sahibi olduğunu, SGK ile imzalanan sözleşme gereğince SGK sigortalılarına ve yakınlarına ilaç hizmeti verdiğini, 2012 yılı protokolünün 5.3.15-4.3.6 maddesi gereğince davalı idare tarafından hakkında 4.226,16 TL kadar reçete bedeli ve 22.820,00 TL cezai işlem yapıldığını, daha önce başka bir eczane tarafından sisteme girilip silinen bir reçetenin ikinci eczane tarafından anlaşılmasının mümkün olmaması nedeniyle muayene katılım payının atlatıldığının davacının anlamasının mümkün olmadığını, bu işlem nedeniyle davalının herhangi bir zarara da uğramamış olduğunu ileri sürerek 25.6.2015 günlü işlem sebebiyle borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne; 5.020 TL’lik miktar yönünden davacının borçlu olmadığının tespitine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davalı SGK Başkanlığı’nın 492 sayılı Harçlar Kanunu ve 5502 sayılı Sosyal Güvenlik Kurumu Kanunu’nun 36. maddesi hükmüne göre harçtan muaf olmasına göre yasal düzenlemeye aykırı olarak, karar ve ilam harcının davalıdan tahsil edilmesine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, usulün 438/7. maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davacının tüm, davalının sair temyiz itirazlarının REDDİNE, ikinci bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 2. bendinin hükümden çıkartılarak yerine “Davalı harçtan muaf olduğundan davalıdan harç alınmasına yer olmadığına, davacı tarafından yatırılan peşin harcın kararın kesinleşmesinden sonra istem halinde davacıya iadesine” cümlesinin yazılmasına, hüküm fıkrasının 3. bendinde yazılı ‘’342,91 TL bakiye karar ve ilam harcı’’ söz ve yazılarının hükümden çıkartılmasına, yine aynı bentte yazılı ‘’ 742,75 TL’’ söz ve rakamlarının çıkartılarak yerine ‘’399,84 TL‘’ söz ve rakamlarının yazılmasına, yine hükümde mükerrer olarak ‘’ Davacı tarafından karşılanan 2.005 TL yargılama giderinin, kabul ve red oranına göre hesaplanan 1.632,86 TL sinin davacı üzerinde bırakılmasına, 372,14 TL’nin davalıdan tahsili ile karar kesinleştiğinde ve talep halinde davacıya İADESİNE, ‘’ şeklinde mükerrer olarak yazılan 7. bendin tamamının hükümden çıkartılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan 85,72 TL. harcın temyiz eden davacıya iadesine, HUMK’nun 440/I maddesi uyarınca tebliğden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu davacı yönünden açık, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu davalı yönünden kapalı olmak üzere, 26/03/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.