YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/10279
KARAR NO : 2019/367
KARAR TARİHİ : 21.01.2019
… vekili avkuat … ile 1- …, 2- …, vekili avukat … 3-… Temizlik Oto Kiralama Dağıtım Gıda İnş. Tic. Ltd. Şti. eski ünvanı (….) aralarındaki dava hakkında … 25. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 20/10/2015 tarih ve 2014/256-2015/316 sayılı hükmün davalılardan …, avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı, davalılar ile arasında hizmet alımına ilişkin sözleşme akdedildiğini, dava dışı …’ın da davalı şirketler bünyesinde çalışan işçi olduğunu, … tarafından … 5. İş Mahkemesine açılan 2009/197 esas sayılı dava ile ödenmeyen işçilik alacaklarının talep olunduğunu, mahkemece yapılan yargılama neticesinde davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine karar verildiğini, hükmün Yargıtay denetiminden geçerek kesinleştiğini, bilahare kesinleşen hükmün … 18. İcra Müdürlüğünün 2012/7912 esas sayılı dosyasında icra takibine konulduğunu, gönderilen ödeme emrine istinaden alacaklıya 12.941,57-TL ödemek zorunda kalındığını, yapılan ödemenin tamamından genel hükümler, iş hukuku mevzuatı ve şartname, sözleşme ve tüm ihale dökümanı uyarınca ihale işini alan firmaların sorumlu olduğunu ileri sürerek, 12.941,57-TL’nin ödeme tarihinden itibaren hesaplanacak yasal faizi ile birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı … İnş. Ltd. Şti., sorumluluğunun dava dışı işçinin çalıştığı dönem ile sınırlı olduğunu, feshe bağlı alacaklardan sorumlu tutulamayacağını belirterek, davanın reddini dilemiş; diğer davalı şirketler davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, 20.10.2015 tarihinde davanın kabulü ile toplam 12.941,57-TL alacağın 1.496,00-TL’sinin davalı … İnşaat Ltd. Şti’nden, 2.692,80-TL’sinin … İnşaat Ltd. Şti’nden, 8.752,77-TL’sinin Arcı Bilişim Ltd. Şti’nden 21.11.2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte ayrı ayrı tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davalı … İnş. Ltd. Şti. tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK’nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL’ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı … İnş. Ltd. Şti. tarafından temyiz edilen miktar, karar tarihi itibariyle 2.080,00 TL’yi geçmediğinden HUMK’nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427. maddesinin 2. fıkrası gereğince davalı … İnş. Ltd. Şti.’nin temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin davalı … İnş. Ltd. Şti.’nin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davalı … İnş. Ltd. Şti.’nin temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 21/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.