YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/9400
KARAR NO : 2015/11367
KARAR TARİHİ : 09.04.2015

… vekili avukat … ile … vekili avukat … aralarındaki dava hakkında … Tüketici Mahkemesinden verilen 05/12/2014 gün ve 2014/1154-2014/2269 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı kullandığı kredi nedeniyle davalı banka tarafından haksız olarak kesinti yapıldığını ileri sürerek ve fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 840,00 TL’nin iadesini istemiş; Mahkemece, davanın kabulü ile 840,00 TL’nin davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm davacı tarafça temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 TL’ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyizi istenen ve mahkemece hükmedilen miktar 840,00 TL olup karar tarihi itibariyle 1.890,00 TL’yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427. maddesinin 2. fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin davacı tarafın temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, 09/04/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.