YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/8800
KARAR NO : 2015/29324
KARAR TARİHİ : 09.10.2015
MAHKEMESİ : Adana 3. Tüketici Mahkemesi
TARİHİ : 24/10/2014
NUMARASI : 2013/331-2014/1612
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraflar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Davacı, davalı banka şubesinden son 10 yıl içinde tüketici kredileri kullandığını, bu kredilerin kullanımı esnasında kendisinden dosya masrafı ve komisyon adı altında haksız olarak masraf alındığını, bu masrafların miktarlarının tarafına bildirilmesi ve iadesi yönünde 16/07/2013 tarihinde davalı bankaya talepte bulunduğunu, davalı bankanın 18/07/2013 tarihinde vermiş olduğu cevap yazısı ile bu taleplerinin reddedildiğini, toplamda 3 veya 4 kez farklı meblağlar şeklinde kredi kullandığını kendisinden 3.000- 4.000 TL civarında dosya masrafı ve komisyon alındığını ileri sürerek kredi kullanımı esnasında tarafından alınan dosya masrafı ve komisyon ücretleri nedeniyle şimdilik 4.000 TL nin alındığı tarihten itibaren işleyecek avans faizi ile kendisine iadesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 708.78 TL nin davalıdan tahsiline fazla istemin reddine karar verilmiş, hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.
1-14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.080 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olarak verilen karara ilişkin davalının temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının yerinde olmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün onanması gerekir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenle davalının temyiz dilekçesinin REDDİNE, ikinci bentte açıklanan nedenlerle; dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının yerinde olmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, 09.10.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.